Blogs
| view"> Aangezien ik dit jaar heel tactisch op een maandag jarig ben (morgen dus) heb ik gisteren maar alvast mijn verjaardag gevierd met wat vrienden. Het was heel erg gezellig, ondanks dat ik half ziek was (en nog ben) en eigenlijk koorts had, hebben 2 mokken citrosan en wat wodka door de koffie mij toch de hele nacht doorgeholpen. Ik ging pas om 6 uur vanochtend slapen, en om 13:30 had ik alweer bezoek op de stoep staan ;) Dus, brak en ziekjes, maar wel tevreden :) Opvallend was wel dat mensen nu gehoord hebben dat ik wodka drink ik dus heb ik gewoon 4 flessen wodka gekregen, in het tempo waarin ik drink heb ik dus voor minstens 2 jaar voorraad :p Ik wil graag iedereen bedanken die aanwezig was voor een heel leuk en gezellig feestje en natuurlijk chasalin en Isis bedanken voor het beetje meehelpen om de boel voor te bereiden. Ook chasalin en doticje wil ik graag bedanken voor het opruimen vanochtend terwijl ik nog in bed lag :) |
| view"> Dit heb ik geschreven terwijl ik erg moe was, ik ga dit in de loop van deze week (na het uitbrakken van mijn verjaardag) opnieuw schrijven zodat het een wat beter stukje word.
Vandaag had ik een gesprek op Facebook over een oproep tot een protest actie voor 18 januari die ik gedeeld had om er bekendheid aan te geven.
De eerste reactie op die oproep was: "We moeten met pneumatische hamers naar Den Haag. We zullen het Torentje eens laten trillen!" De persoon die deze opmerking maakte bedoelde dit als grap, niet als serieuze oproep, dat was mij duidelijk want ik ken deze persoon. Echter, een andere goede vriend van mij die deze persoon verder niet kent maakte daarop een heel goed punt. Dit zijn emotionele reacties vanuit het hart. Maar dit zijn ook precies de reacties waardoor mensen denken dat de Groningers een zeurderig volk zijn en ons niet serieus willen nemen. En vooral zijn dit de reacties waar journalisten of de mensen die dit hele probleem willen kleineren zich in vastbijten omdat het ze de kans bied om het af te doen met 'gezeur van domme Groningers'. Deze reacties geven een negatieve lading aan een hele goede zaak.
Zoals GroningersinOpstand al meerdere keren heeft gedaan wil ook ik een oproep doen aan alle Groningers: Gebruik geen geweld. Dreig niet met geweld, ook niet voor de grap. Vorm één groep die met één stem spreekt met één boodschap. Voer geen individuele actie, doe het samen. Respecteer het als mensen een andere mening hebben. Probeer ze te overtuigen met argumenten. Ga niet schelden of dreigen maar vooral, neem ze wel serieus, dan nemen ze ons ook serieus. Ga de dialoog aan, zorg dat heel Nederland mee discussieert want de problemen zijn niet alleen in Groningen. Maak iedereen wakker en overtuig ze om mee te doen. Maar geef ze vooral nooit de kans om te doen alsof wij een dom, zeurderig groepje uit een achtergebleven gebied zijn! En vergis je niet, zo denken helaas nog steeds veel mensen uit de randstad over Groningen, Drenthe en Friesland. Dus laat ze vooral zien dat wij weten waar we het over hebben, verwijs ze desnoods naar iemand waarvan je denkt dat hij of zij het beter kan uitleggen als het je niet lukt om iemand te overtuigen. Maar laat je niet verleiden tot een negatieve reactie, daar smullen ze van! Dan zeggen ze: "Zie je wel? Het zijn domme boeren." En dan nemen ze ons niet meer serieus.
Dus, Groningers, samen sta je sterk, handel hiernaar en zorg vooral dat ze ons altijd serieus blijven nemen.
Helaas zul je nooit kunnen voorkomen dat sommige mensen zelf dingen gaan roepen of een actie zullen aangrijpen tot een gelegenheid om een rel te trappen. Dit zul je altijd houden bij dit soort bewegingen: mensen die willen meeliften op de beweging voor macht, geld of puur uit sensatielust. Dus Groningers, houd je ogen open voor dat soort mensen en geef ze de kans niet. En mocht iemand zich echt even niet kunnen beheersen dan adviseer ik een boksbal met een foto van een politici waar je een hekel aan hebt of iets dergelijks ;)
Voor de helderheid: Ik maak geen deel uit van een van de groepen die actie voeren, natuurlijk deel ik wel hun mening en demonstreer ik mee waar ik kan, maar ik wil wel duidelijk maken dat ik hier op persoonlijke titel schrijf en niemand vertegenwoordig. |
| view"> Onderstaande kwam ik op Facebook tegen, ik vond hem grappig ;)
|
|
| view"> Leven is een lastig iets. Eigenlijk mag iemand als ik hartstikke gelukkig zijn, ik heb een dak boven mijn hoofd, ik verhonger niet, ik heb een aantal zeer goede vrienden en ouders die bijna altijd voor me klaar staan. Als ik dan verhalen hoor over sommige landen, over oorlogsgebieden, dan denk ik toch dat ik een heel erg goed leven heb eigenlijk. Maar waarom ben ik dan niet echt gelukkig met mijn leven? Waarom is er zo veel wat ik graag anders zou willen en beter wil maken? Ik zou graag eens een keer een maand hebben waarbij ik niet op het einde van de maand in de financiële nood zit, waarbij ik gewoon mijn huur kan betalen zonder me druk te hoeven maken om eten. Ik zou graag eens een vriendin hebben die me niet in de steek laat of vreemd gaat, eentje die bij me blijft en samen een toekomst wil opbouwen. Ik zou graag gewoon naar de winkel kunnen gaan en eens iets kopen omdat ik het wil hebben en het me kan veroorloven en niet omdat ik het echt nodig heb.
En dan lees ik dingen over arme landen, over oorlogsgebieden. En dan denk ik, ben ik eigenlijk niet verschrikkelijk asociaal dat ik dit soort dingen wil? Moet ik niet eigenlijk willen dat andere mensen ook geen honger hoeven te lijden? Dat mensen overal ter wereld een dak boven hun hoofd hebben? Dat mensen in vrede kunnen leven en gelukkig kunnen zijn?
Deze gedachte gang zette mij aan het denken van de week. Mensen zijn in principe asociaal. Mensen willen in eerste instantie wat het beste is voor henzelf. En eigenlijk alleen maar iets wat goed is voor een ander als dat of in hun eigen belang is of ze zelf al voorzien zijn. Dit is natuurlijk, dit is het instinct voor zelfbehoud denk ik. Ondanks dat we verder iedereen om ons heen het beste gunnen, maar wel pas nadat we zelf voorzien zijn.
Maar dit zette mij ook aan het denken over andere zaken. Wat heb je nou echt nodig om gelukkig te zijn? En hoe definieer je gelukkig zijn? Is het niet zo dat de meeste mensen niet zouden weten wat ze nodig hebben om gelukkig te zijn? Is het niet veel eerder zo dat mensen denken dat ze iets nodig hebben om gelukkig te zijn en er pas na jaren en jaren achter komen dat dat ze eigenlijk ongelukkig maakt.
Kijk naar de persoon die uit een arm gezin komt, die zijn leven lang gewerkt heeft omdat hij/zij niet arm wou zijn. En die zich aan het einde van zijn leven realiseert dat hij/zij nooit echt tijd heeft doorgebracht met zijn/haar kinderen. Dat hij/zij nooit heeft genoten van het geld waar al die jaren zo hard voor gewerkt is. En dat hij/zij zich nu afvraagt waarom niet iets meer tijd genomen om ook te genieten in plaats van altijd met werk bezig te zijn?
En de persoon die alles heeft opgeofferd voor zijn/haar kinderen. Die een scheiding heeft vermijden om de kinderen een 'heel' gezin te bieden. Diezelfde persoon die op zijn/haar 65-ste hoort dat zijn/haar kinderen daar niet blij mee waren. Dat zijn/haar kinderen vanaf hun 10-de ongeveer doorhadden dat de ouders eigenlijk niet van elkaar hielden. Die persoon dan huilend aan de tafel zit omdat hij/zij zijn/haar hele leven opgeofferd heeft hiervoor. En die persoon die daarmee zijn/haar kinderen een gigantisch schuld gevoel bezorgd. Omdat de kinderen het gevoel hebben dat die ouder zijn/haar hele leven voor hun opgeofferd heeft terwijl zij daar eigenlijk niet op zaten te wachten. Die persoon die moet horen als zijn/haar kinderen 30+ zijn dat het liefdeloze voorbeeld van de ouders geleid heeft tot een heel erg vreemd beeld van een goede relatie. En die moet constateren dat zijn/haar kinderen een vreemd beeld van huwelijkse trouw hebben. En dan moet bedenken dat als hij/zij indertijd gewoon de scheiding had laten doorgaan dat dan alle mensen die er bij betrokken zijn gelukkiger geweest zouden zijn en dat zijn/haar kinderen dan waarschijnlijk een veel betere toekomst hadden gehad.
Dus ik ben er van overtuigd dat mensen bijna altijd een verkeerd beeld hebben van wat nodig is om gelukkig te zijn. Vaak een materialistisch beeld. Of het idee van die perfecte liefde. Of die droom baan.
Allemaal beelden waar je inderdaad gelukkig van kunt worden. Maar ook allemaal dingen die lang niet voor iedereen weggelegd zijn. Geluk zit in kleine dingen zegt men. Ik denk dat dit waar is, ik kan bijvoorbeeld een hele goeie dag hebben als een van mijn katten mij na een nacht goed slapen wakker maakt door kopjes te geven. Maar ik kan een hele slechte dag hebben als die kat datzelfde doet na een nacht wat minder goed slapen.
Uiteindelijk denk ik dat mensen het gelukkigste zijn als ze hun hart volgen, maar ja, soms is dat makkelijker gezegd dan gedaan helaas. |
| view"> Songtekst van Turisas - Stand up and Fight. Een tekst die ik misschien eens ter harte moet nemen zo af en toe...
The pouring rain sticks my hair to my face
|
© Valheru 2001- - Powered by Drupal - Theme based on Creative Responsive Theme by Zymphonies