Deze heb ik gekopieerd van Bart, ik vond hem erg mooi:

Het is geen kunst,
met een paar woorden,
het hart van een ander te ontroeren
het is een kwestie
van liefde

We zijn zover gekomen, de eerste tegels zijn gisteren gelegd! Eigenlijk ben ik zelf voornamelijk zover gekomen maar ik heb tussen de bedrijven door wel hulp gehad van chasalin op heel veel fronten en ook van 4 verschillende buurvrouwen (en bij eentje ook haar kinderen) die zijn komen mee helpen op een aantal punten.

Om te beginnen natuurlijk mijn directe buurvrouw, ik heb haar geholpen haar schutting te verplaatsen, van haar heb ik ook de twee schutting panelen gekregen die al eerder te zien waren (en hier naast nog een keer). Zij heeft ook een aantal keer geholpen met steentjes versjouwen en met nadenken hoe de tuin er uit moet komen te zien. Van haar vader heb ik ook de grondboor mogen lenen om mijn schutting palen te plaatsen, dit maakte het werk aanzienlijk makkelijker. Ook heeft zij nog geholpen met een stuk muurtje slopen en puin versjouwen.

Dan hebben we nog de buurvrouw waar ik laatst op het konijn heb gepast, zij heeft mij geholpen (met haar kinderen) met stenen stapelen, puin verplaatsen en het gaas tegen de palen aan timmeren (zoals aan de andere kant hier naast te zien is, alhoewel dit één laag gaas is en er inmiddels net zo een strook boven zit). Van haar mag ik ook haar klimop stekken zodat ik zelf geen geld hoef uit te geven aan nieuwe klimop voor tegen het gaas aan. Helaas duurt het wel ongeveer 2 jaar voor dat echt dichtgroeit maar goed, zo lang kan ik nog wel met wat inkijk in mijn tuin leven.

Van de directe buurvrouw mag ik clematis stekken, twee soorten, dit kan mooi tussen de klimop en zorgt 's zomers voor mooie bloemen tussen de klimop. Ben benieuwd of de stek adviezen die ik op het internet heb gevonden goed genoeg zijn om dit voor elkaar te krijgen.

De buurvrouw van het konijn wil dan weer graag een stekje van mijn vlinderstruik terug en als het kan ook een stekje van mijn Japanse esdoorn, ik ben benieuwd of dat een beetje makkelijk te stekken valt want verplaatsen (zoals ik van plan ben) van die struik schijnt erg lastig te zijn. Ik hoop dat mij dit wel goed afgaat en ach, anders koop ik een nieuwe, een kleine Japanse esdoorn kost ongeveer 15 tot 30 euro dus dat is een keer te doen. Deze is ook als kleine begonnen alhoewel het na 5 jaar best een grote, mooie struik is geworden. Dus ik hoop van harte dat ik deze succesvol kan verplaatsen. Ik heb in ieder geval al een hele handleiding op het internet gevonden hoe dit moet. Iets wat overigens wel veel tijd kost want je moet hem in het najaar los maken maar met een flinke kluit laten staan zodat hij in de winter een goede compacte kluit kan vormen en je hem daarna in het voorjaar naar zijn nieuwe plek kan verzetten, en zelfs dan lukt het niet altijd.

Ook 2 andere buurvrouwen hebben geholpen waar ze konden met steentjes sjouwen en stapelen en puin aan de kant leggen. Zelfs de buurman met wie ik veel omga heeft nog even geholpen door een stuk van het oude muurtje om te trappen. Grappig detail is dat een van die buurvrouwen zowel op nummer 29 (waar ik ooit woonde) als in het huis waar ik nu woon heeft gewoond. Ze woont nu op het einde van het blokje naast me en sinds kort zijn we goed bevriend geraakt. Zij krijgt ook de oude steentjes die ik overhoud. Van een gedeelte ga ik zelf een border rond mijn terras maken en een patroontje leggen in het pad van het terras naar het hekje. De rest krijgt zij en ga ik in haar tuin gebruiken om een vlak van haar grijze stenen mee te vervangen zodat zij het in twee kleuren heeft. Ze vind alleen die grijze steentjes namelijk erg saai worden de laatste tijd.

En natuurlijk is er dan nog chasalin, die heeft heel veel geholpen en mij de meeste dingen geleerd of opnieuw geleerd (zoals tegels leggen, dat had ik al 22 jaar niet meer gedaan volgens mij) zodat ik zelf ook wat handiger word en niet steeds om hulp hoef te vragen als ik iets wil veranderen in mijn huis. Hij heeft me ook een tijd terug gezegd dat ik meer kan dan ik zelf denk en me daar mee aangemoedigd om meer dingen zelf te proberen met best wel veel succes tot nu toe want ik had echt nog nooit een schutting gebouwd tot ik die van de directe buurvrouw ging verplaatsen en ik had ook nog nooit voor een konijn gezorgd toen ik op het konijn van mijn andere buurvrouw ging passen. Door die aanmoediging (die ik kennelijk ergens even nodig had) onderneem ik nu veel sneller dingen zelf en sta ik minder stil bij dat ik het misschien niet kan alleen omdat ik er geen ervaring mee heb.

Maar goed, de eerste tegels liggen! Ook is er, voorlopig provisorisch, een stoepje gemaakt bij de achterdeur. Hiervoor moet er eerst een tegel door geslepen worden en aangezien ik geen idee heb hoe ik dat moet doen zal het stoepje vrijdag pas echt vast gelegd worden. Morgen ga ik nog een stuk terras leggen, vandaag heb ik een dagje rust genomen want ik voel mijn rug wel zo onderhand. Morgen kijken hoe ver ik kom voordat ik gedwongen moet ophouden om ruimte voor het stoepje afmaken over te laten.

Tussendoor heb ik wel van 2 vrouwen en een man te horen gekregen dat ik door al dat gesleep met stenen en tegels opeens gespierder eruit zie en breder ben geworden in mijn schouders. Zelf zie ik dat niet zo maar het was wel een erg leuk compliment om te krijgen moet ik bekennen. De ene buurvrouw noemde me zelfs sexy met een stoppelbaardje en meer spieren. Altijd leuk om te horen toch?

In ieder geval, los van de complimenten, die ik maar niet al te serieus neem, ben ik zeer tevreden met hoe snel het vordert en erg blij met alle hulp die ik van al mijn lieve buren en vrienden krijg. Hiernaast nog een fotootje van hoe het eerste hoekje terras nu ligt. Meer foto's zijn hier te vinden. Zelfs met twee foto's waar ik zelf op sta.

Overigens, ik noem de buren expres niet bij naam uit privacy overwegingen, dus sorry voor de ietwat vage omschrijvingen.

Ik kwam het onderstaande filmpje tegen op Facebook, ik vond het erg interessant en helaas ook erg deprimerend om weer eens te zien hoe ver zulke instanties en bedrijven willen gaan om maar geld binnen te krijgen. Vooral het stuk waarin de voormalige LAPD officier aan het woord is en verteld wat zijn ervaringen zijn over undercover acties bij middelbare scholen en uitlegt hoe de financiering van het Amerikaanse politie systeem werkt vond ik erg interessant. Het werkt namelijk zo:
Hoe meer arrestaties gevolgd door veroordelingen je weet te maken hoe meer geld je krijgt.

Het laat ook mooi zien hoe ze de eenzame kinderen en kinderen met een handicap (in dit geval autisme) zover krijgen dat die uiteindelijk, om een vriend te behouden, op zoek gaan naar een drugs dealer om voor de undercover agent iets te kopen, alleen maar om die als vriend te behouden en niet weer eenzaam te zijn. De LAPD is jaren geleden al opgehouden met dit soort undercover acties omdat ze doorkregen dat er niet minder drugs kwam en ze een buiten proportioneel aantal kinderen oppakte die lid waren van minderheden, eenzaam waren of mentale beperkingen hadden, samen gevat, de kinderen die zich makkelijk laten beïnvloeden door mensen om vriendschap te behouden. Helaas gaan veel andere politie afdelingen in Amerika hier nog steeds mee door om hun budget veilig te stellen.

Zelfs een autistische jongen die, na veel aandringen, een van zijn eigen, voorgeschreven, vicodine pillen aan de undercover agent verkoopt en voor de rest van zijn leven een strafblad heeft, niet meer terug naar school mag, niet mag gaan studeren en daarmee waarschijnlijk iemand wordt die, in een land als Amerika, weinig andere keuze heeft dan crimineel te worden.

Het filmpje:

Vandaag las ik een gedichtje op een plek waarvan ik mezelf al meerdere keren heb beloofd er niet meer heen te gaan maar toch kan ik nog steeds de verleiding met enige regelmaat niet weerstaan. Ondanks de tijd die verstreken is had ik erg het gevoel dat het gedichtje op mij sloeg. Ik kan dit natuurlijk grondig mis hebben maar het gevoel blijft.

Dit gedichtje eindigt met:

Ik probeer te vertellen
Dat er niemand is als jij

Ik zou willen stellen dat er ook niemand is als jij en dat ik je nog steeds erg mis.

Vandaag heb ik met chasalin gekeken naar de betonnen rand die onder het muurtje vandaan kwam. Gelukkig had hij door dat dit klinkers waren die in een laag beton gegoten waren. Met wat speurwerk wisten we met die kennis de voegen op te sporen en daarmee de beton rand weg te krijgen. Daarna hadden we in rap tempo het stuk schutting staan. Chasalin moest daarna wat ander werk doen voor Sonad, ondertussen ben ik de laatste 2 palen gaan plaatsen en daar het gaas tegen aan gaan timmeren. Morgen komt er nog een laag gaas boven, hier komt ter zijner tijd klimop en klimatus tegenaan te staan zodat dit de inkijk in mijn huis wat minder maakt. Morgen ga ik ook de laatste steentjes (bij de deur) uit de tuin halen en hopelijk kunnen we dan maandag de eerste tegels gaan leggen.

De foto hiernaast is van hoe het nu is, meer foto's zijn hier te vinden.