view"> |
view"> |
view">Waarom schrijf ik dit?Ik heb dit stuk geschreven naar aanleiding van een post van Hans Warink op Facebook (die ik trouwens echt heel erg goed verwoord vind, complimenten voor Hans) en omdat ik gisteren ook bij de Gas manifestatie in Groningen was.. Gisteren was de fakkeloptocht in Groningen. Ik en enkele vrienden van mij liepen hierin mee. Onder andere omdat wij solidair zijn met de Groningers in het aardbevingsgebied maar ook omdat wij zelf inmiddels in het aardbevingsgebied of op de grens daarvan wonen. Zo hebben mensen die maar één straat bij mij vandaan wonen sinds kort een scheur in hun huis van onder tot boven. Dus ja, in alle eerlijkheid, ik loop ook mee uit eigen belang tegenwoordig want ik verwacht vroeger of later ook schade te krijgen. En niet alleen schade, ik weet inmiddels wat het is om midden in de nacht wakker te schrikken en je af te vragen of je droomde dat je bed schudde om de volgende dag te horen dat er een aardbeving is geweest. Ik weet wat het is om boven aan de trap te staan en dan zo een trilling door je huis te voelen dat je zowat beneden aan de trap ligt en je maar net kan vastgrijpen om dat te voorkomen. Dus niet alleen schade die ik in de toekomst mogelijk krijg, ook angst voor mijn eigen veiligheid in mijn eigen huis speelt voor mij een zeer grote rol. Ook schrijf ik dit stuk (net als Hans Warink deed) gedeeltelijk om te reageren op de toespraak van John Lanting van Schokkend Groningen. Begrijp me niet verkeerd, ik heb verschrikkelijk veel respect voor John Lanting in zijn voortrekkersrol bij Schokkend Groningen, ik ben het alleen niet altijd voor de volle honderd procent met hem eens. Als laatste motivatie schrijf ik dit stuk omdat het niet alleen om de aardbevingen gaat maar om het totaal plaatje van hoe het toegaat in dit land. De fakkeltochtGisteren was dus de fakkeltocht, of de gas manifestatie. Verplaatst naar Groningen omdat minister Kamp daar aanwezig zou zijn. Natuurlijk heeft de minister niet gewacht op onze demonstratie. Hieronder een kort filmpje van de fakkeltocht, als je heel goed kijkt zie je mij misschien lopen. Ik heb gehoord dat het journaal het over ongeveer 500 demonstranten had, inderdaad begon de tocht daarmee, aan het einde waren het er echter meer dan 700. Na de tocht door het centrum van Groningen die rustig en gemoedelijk verliep kwamen we bij het provincie huis. Hier werden we opgewacht met eten (hulde voor de vrijwilligers) en werden er enkele toespraken gehouden. Een van die toespraken was die van John Lanting waarin hij, naast dat hij een hele hoop goede en terechte punten aanroerde, ook nogal af gaf op de lokale politici in stad en ommelanden die volgens hem alleen meer meeliepen met het beleid van Den Haag. Ik was het hier, net als Hans Warink, niet mee eens. Er zijn een aantal politici die zich openlijk verzetten tegen het beleid vanuit Den Haag. Het is waar dat zij dit op een politiek correcte manier doen en dat veel Groningers dit niet genoeg zullen vinden maar ze vechten wel degelijk voor ons. Een van die politici, gedeputeerde Moorlag van de PvdA, was gisteren ook aan het woord en werd tot mijn spijt uitgejouwd waardoor moeilijk te volgen was wat hij nou eigenlijk wou zeggen. Ik ben het er dus niet mee eens. Vooral omdat ik denk dat we veel beter kunnen proberen sámen met de lokale politici de oogkleppen in Den Haag af te krijgen. Hun stem zal in het kabinet en in hun eigen partijen eerder gehoord dan de onze. Natuurlijk moeten we daarbij erg goed opletten dat er geen politici tussen zitten zoals Samson met zijn beruchte krokodillentranen maar ik zou ze zeker allemaal een kans willen geven om te laten zien dat ze echt het beste met ons voor hebben. Geef ze de kans om te doen waar ze voor betaald worden, een volksvertegenwoordiger te zijn en de mening van het volk vertolken en overbrengen aan het kabinet. Maar het zijn niet alleen de aardbevingenNu komen we bij de kern van het verhaal. Toen vorig jaar naar aanleiding van de Aardbevingen en het faillissement van Aldel de groep Groningers in Opstand in het leven werd geroepen kreeg dit in het hele land navolging. Je zag op Facebook allemaal groepen ontstaan zoals Rotterdammers in Opstand en Limburgers in Opstand. Waarom komt niet alleen Groningen in Opstand maar de rest ook? Waarom heerst er een algeheel gevoel van ontevredenheid in ons land? Het makkelijke antwoord is natuurlijk de crisis. Het wat wat moeilijkere antwoord is dat de crisis het begin was maar dat het nu vooral om de aanpak van het kabinet sinds de crisis gaat. Het probleem is namelijk het beleid vanuit Den Haag, het geld wat wij naar de EU sturen en het geld wat over de balk word gesmeten aan prestige projecten en het geld wat gegraaid word door mensen op top posities zoals de directie van zorgverzekeraars, banken en de NAM, maar ook instanties als het Rijksmuseum. EuropaJarenlang is Nederland een van de grootste bijdragers aan de EU geweest, nu gaat het slecht met Nederland maar we dragen niet minder bij, we halen het uit ons eigen land ten koste van onze eigen bevolking. Bezuinigen op alles wat het leven in dit land zo goed maakte, zoals een goede verzorgingsstaat. En maar roepen dat het nodig is vanwege de crisis. Ondertussen zijn er andere EU landen die hun bijdrage aan de EU verminderd hebben, landen die de 3% regeling hebben geweigerd. Niet wij, onze politici willen graag laten zien dat wij braaf zijn en het goed doen, dus wij maken gewoon het halve land kapot om maar goed over te komen bij de vriendjes in de EU en het bedrijfsleven. BezuinigenIs het niet een keer tijd door te bezuinigen op de juiste manier? Door te investeren in de burgers? Een paar ideeen die ik voorbij heb zien komen of zelf verzonnen heb:
Al deze maatregelen vergen een investering van tijd en geld. Maar al deze maatregelen zullen uiteindelijk tot een veel sterkere economie lijden. Geen van deze ideeën zijn nieuw, het zijn allemaal bewezen concepten die in het verleden gewerkt hebben. Veel belangrijker is echter dat al deze maatregelen een stuk onvrede bij mensen weg zal nemen. Men zal weer het gevoel hebben dat de politiek de burger beschermt en dat er daadwerkelijk naar mensen geluisterd word. Het gevoel wat nu overheerst is dat het toch niet uitmaakt want het kabinet laat zich toch beïnvloeden door lobby partijen en grote multinationals die maar één doel hebben: winst maken. GroningenDit gevoel van onvrede heerst in Groningen nog veel sterker sinds hier een aantal grote bedrijven failliet zijn gegaan en er heel veel werkelozen bij zijn gekomen. Sinds er hier aardbevingen plaatsvinden en mensen uit hun huizen geëvacueerd moeten worden en op sommige plaatsen al huizen ingestort zijn. Een gevoel wat versterkt word door de manier waarop de NAM de schade afhandelt en het kabinet weigert de gaskraan een beetje dichter te draaien. Het SodM (Staatstoezicht op de Mijnen) heeft in februari van 2013 al geadviseerd om de gaswinning terug te brengen tot maximaal 30 miljard kuub per jaar. Opvallend is dat nu de leiding daar over is gegaan naar een voormalig Shell topman het advies is bij gesteld naar 3 miljard kuub minder. Zelfs mensen van de NAM zeggen dat 7 procent minder gaswinning de bevingen niet zal verminderen. Zelfs het rapport van SodM zegt dat dit getal nergens op gebaseerd is en dat dit een gok is. Hoe kan een minister dit dan nog verkopen? Gisteren werd geroepen "terug naar 0 en dan praten!" Iedereen beseft hopelijk dat dit onrealistisch is. Terug naar 30 miljard kuub is dat niet. Niet als tegelijkertijd geïnvesteerd word in duurzame energie. Windmolens, zonnepanelen, subsidie geven aan woning eigenaren om bestaande woningen energie zuinig te maken door isolatie, dubbele beglazing en zonnepanelen. Er zijn legio ideeën. Nu is vooral het gevoel gecreëerd dat de overheid heel hard roept hoe erg ze zich zorgen maakt zonder er echt iets aan te doen en zich kil achter cijfertjes en contracten verschuild. Er worden beloftes gedaan van verstevigingen die gewoon onrealistisch zijn. Als je het rekensommetje maakt met het tempo wat nu gehanteerd word besef je dat het 30 jaar gaat duren voor Groningen in het directe aardbevingsgebied verstevigd is. Tegen die tijd is half Groningen al ingestort. Er word geroepen niet meer risico dan strikt noodzakelijk. Maar wat is strikt noodzakelijk voor de minister? Hoe kan de minister het waarmaken dat hij nog steeds gas verkoopt aan Italië onder de marktprijs? Is strikt noodzakelijk niet precies dat nemen wat we nodig hebben om te overleven en verder niet? Is strikt noodzakelijk niet wat anders dan honderd procent meer dan het in het jaar 2000 was? Onze gas behoefte is echt niet met honderd procent gestegen in een krappe vijftien jaar tijd. Dus hoe zit dat? Hoe deden we dat in het jaar 2000 dan? En als we toen voldoende hadden aan de helft van nu uit de grond halen waar gaat dat andere gas dan heen? AfsluiterEen crisis los je niet op door de rijken rijker te maken en de armen armer. Die los je op door solidariteit en samenwerking. Zoals je ook de aardbevingsproblematiek niet kunt oplossen door kil de cijfertjes te blijven hanteren terwijl je roept dat je je zo een zorgen maakt zoals onze regering nu doet. De oplossing daar is juist pogen zo snel mogelijk,duurzame energie in te zetten en hier geld voor vrij te maken. Door samen met de Groningers te kijken wat er nodig is om het hier weer veilig en leefbaar te maken en vooral niet door je maar de hele tijd te verschuilen achter contracten, cijfertjes en ondertussen maar blijven roepen hoe veel zorgen je je maakt. Krokodillentranen heeft Samson hier al gelaten, we hebben echt niet meer nodig en de Groningers accepteren dit ook niet meer. Wij willen nu eens zien dat onze volksvertegenwoordigers die door ons gekozen worden en uit onze belasting geld en gas baten betaald worden hun werk doen. Opkomen voor het de mensen die ze vertegenwoordigen. En dat zijn niet de grote bedrijven of de lobby partijen. Dat zijn de mensen die hun hebben toevertrouwd dit land naar beste vermogen te regeren voor de periode dat ze gekozen zijn, niet om hun toekomstige carrière bij een zorgverzekeraar of een oliebedrijf veilig te stellen. Politiek, laat zien dat je je werk naar behoren kunt doen, pas dan zullen mensen minder ontevreden en wantrouwend zijn. Update: Hier nog een wat beter filmpje met tekst i.p.v. schreeuwende mensen (1:18 kijk tijd)
|
view"> Ik kwam deze link tegen op Facebook: Eerste kamer stemt in met afschaffen vrije artsen keuze Ik had daar onderstaande over te zeggen: |
view"> Vol trots was ik altijd op de redundancy in mijn netwerk. Ryanna, mijn fileserver, had een extra schijf zodat bij uitval er geen data verloren zou gaan, Belangrijke data op de fileserver werd gemirrord naar een USB schijf op Rhuagh, mijn router. Ryanna kon de routing van Rhuagh overnemen bij uitval. Dus ik dacht dat ik wel veilig zat. Een maand of 4 geleden werd Rhuagh te heet, hoofdoorzaak ofcourse stof. Nou ja, niets aan de hand, Rhuagh uit, Ryanna even de DHCP server aanpassen zodat alle routing via Ryanna liep en alles draaide verder. Dikke prima. Toen ging er ongeveer 2 maanden geleden een schijf in Ryanna kapot. Niets aan de hand, er zit een extra in en de boel draait nog. Ik had het in eerste instantie niet eens door dat die schijf weggevallen was. Toen ik het wel doorhad ben ik rustig gaan kijken naar een vervangende schijf en toen ik er een had uitgezocht ben ik wat gaan sparen. Op een gegeven moment kon ik een schijf kopen maar heb ik dat toen uitgesteld omdat ik nog wat onzeker was over welke schijf ik nou precies er in wou hebben, de wat duurdere die zuiniger was met stroom of een wat goedkopere. Ik had hier niet over mogen aarzelen want natuurlijk, terwijl ik aan het aarzelen was ging er een tweede schijf stuk. Op dit moment deed Ryanna dus ook niets meer. Op dat momente ben ik 2 nieuwe schijven gaan bestellen. Toen die er waren heb ik eerst Ryanna uit het netwerk gehaald, een dagje zonder extra linux router gedraaid gewoon achter de modem en ondertussen heb ik de hdd van Rhuagh naar een nieuwe schijf gemirrord en die in een nieuwe machine gezet. Rhuagh deed het toen weer zonder al te veel issues (ik ga nog wel een keer een rant schrijven over het upgraden van PowerDNS en het niet backwars compatible zijn met oude configs daarvan). Hierna heb ik uitgezocht welke schijf helemaal niet meer werkte in Ryanna en deze vervangen. Toen de boel opstartte constateerde ik dat er 4 werkende schijven in de raid array zatten dus dat die ene schijf het spontaan weer deed. De array ging toen ook recoveren dus ik was helemaal blij dat mijn data er nog was en het weer ging werken. Recovery duurde zo een 15 uur dus ik ben naar bed gegaan op een gegeven moment. Toen ik de volgende dag terug kwam was de recovery gestopt, die schijf die het spontaan weer deed was alsnog uitgevallen. Natuurlijk baalde ik hiervan maar ik had er toch al op gerekend dat al mijn data weg zou zijn dus ik heb me er enigszins gelaten bij neergelegd en heb de uitgevallen schijf ook vervangen. Nieuwe recovery, 15 uur verder en toen constateerde ik dat ik een foutje had gemaakt en ik 2 schijven als spare (of extra) had opgegeven. Dus, opnieuw inrichten, weer 15 uur afwachten. Vanochtend keek ik hoever de recovery was en zowaar, er is nu een derde schijf stuk! Ergo, ik moet nog een schijf zien te financieren terwijl ik daar eigenlijk het geld niet voor heb momenteel. Dit keer ook meteen maar 2 schijven zien te financieren want ik durf te wedden dat die 4-de schijf binnenkort ook er mee ophoud. Je kunt je voorstellen dat ik de afgelopen weken meerdere keren hierom een vloek en scheld momentje heb gehad waarbij die van vandaag toch wel de ergste is. Het past goed bij december wat mij betreft, gaan toch altijd dingen mis in deze periode. Het is natuurlijk ook mijn eigen schuld dat het zover is gekomen, ik had die eerste schijf sneller moeten vervangen dan was de kans groot geweest dat ik de data nog had kunnen redden. Dat maakt het nog eens extra zuur en vloek waardig want het is een combinatie van eigen financiën, laksheid en domme pech. |
© Valheru 2001- - Powered by Drupal - Theme based on Creative Responsive Theme by Zymphonies