Dit was mijn kerstkaartje dit jaar:

Ik wil iedereen langs deze weg graag een geweldige kerst en een zeer gelukkig nieuw jaar toe wensen.
Mijn 'kerstkaartje' is de foto van die mooie kat hieronder.

Ik heb toch nog een beetje inspiratie opgedaan en een kort verhaal geschreven. Stiekem ben ik ook bezig met een lang verhaal met wisselend succes, als daar wat van af komt en ik vind het goed genoeg zal ik er ook een stuk van posten. Al met al valt het gebrek aan inspiratie dus nog best mee, vooral als je die lap tekst ziet die ik afgelopen donderdag schreef.

De deurbel gaat.

Verbaasd kijkt hij op en vraag zich af wie dat kan zijn. Hij laat de afwas die hij aan het doen was liggen en droogt zijn handen af waarna hij naar de voordeur toe loopt.
Als hij opendoet ziet hij haar tot zijn verbazing staan. Hij had niet gedacht dat ze ooit nog echt terug zou komen.

Ze kijkt hem aarzelend aan en vraagt of ze wel welkom is. Hij antwoordt: "Lieverd, ik weet dat je toegang tot mijn elektronische dagboek hebt en dat ook nog steeds dagelijks bekijkt, heb je de hints in mijn schijven niet opgepikt? Natuurlijk ben je welkom."
"Ja, maar ik wist niet wat ik moest denken want je deed bij het laatste contact behoorlijk boos."
"Dat klopt maar ik heb nog steeds een plek in mijn hart voor jou en dat zal er ook altijd wel blijven denk ik."

Als ze binnenkomt en ze elkaar omhelzen schrikt hij opeens wakker. Enigszins bedroefd denkt hij: "Zie je wel, ik wist dat het te mooi was om waar te zijn."
Hij besluit maar op te staan want slapen lukt nu toch niet meer. Het is een grijze december morgen en hij ziet het alweer gebeuren dat dit een erg deprimerende dag zal worden vol met vervelende herinneringen na zo een droom. Hij begint zich lusteloos aan te kleden.

En dan gaat de deurbel...