Persoonlijke Blogs

view">: Tijd van Leven: Het kleurrijke leven van Monique Prins-Geldens op de Prinsenhoek
view"> Dit artikel verscheen eerder in het Dagblad van het Noorden, geschreven door Marieke Kwak. Tijd van Leven beschrijft het gepasseerde bestaan van Drenten met een bijzonder verhaal. Vandaag Monique Prins-Geldens (1946-2017) uit Drouwen. De overlijdensadvertentie valt op, tussen de zwart-witte annonces. Een oranjebruine olifant, met grote flaporen en slagtanden, siert de tekst. Kleurrijk, zoals Monique Prins dat zelf ook was. Ze maakte het schilderij in een tijd waarin ze meer olifanten op het doek vereeuwigde. Een reis naar Afrika had de fascinatie voor dit imposante dier versterkt. ,,Maar ze schilderde ook andere dingen. Landschappen en mensen’’, zegt haar man Aadt. Zoon Floris schiet in de lach: ,,Begin jaren 90 heeft ze van mij een beeltenis gemaakt. Daar was ik niet blij mee, want het was een naaktschilderij...’’ Van Zwitserland naar Engeland, Nederland, België en weer Nederland Monique Geldens werd geboren in het Zwitserse Cully. Haar moeder was Zwitsers, haar vader Nederlands. Om het nog internationaler te maken: het gezin woonde vlak bij Londen, waar vader werkte als secretaris van de zogeheten krijgsraad te velde voor de Nederlandse troepen in Groot-Brittannië, Noord-Ierland en Canada. Voor de bevalling waren ze teruggegaan naar Zwitserland. Monique, die nog een broertje en zusje kreeg, groeide tweetalig op. Moeder sprak Frans; vader Nederlands. In Engeland bleef het gezin niet lang. Vader werd hoge ambtenaar bij het ministerie van volksgezondheid en sociale zaken en ze verhuisden naar Den Haag. Monique maakte in de hofstad vriendinnen voor het leven. Zij baalde dan ook flink toen haar ouders op haar twaalfde besloten andermaal te verkassen, nu naar Brussel. Vader ging er aan de slag voor de EEG, de voorloper van de EU. Ondanks nieuwe vriendschappen bleef Monique haar vroegere vriendinnen missen. Als jonge twintiger besloot ze te stoppen met haar opleiding aan de Brusselse Hotelschool en terug te keren naar Den Haag. Zoete inval Samen met haar beste vriendin ging ze op kamers. Daar ontmoette ze Aadt, wiens kameraad op de zolderverdieping van het huis woonde. Het was er een zoete inval, met jongvolwassenen die af en aan liepen en lange avonden en nachten met elkaar boomden, onder het genot van bier, wijn of sterke drank, en koffie. Toen Monique zwanger bleek, besloot het stel te trouwen. De huwelijksreis bestond uit drie dagen Parijs. ,,Even snel met de auto op en neer. Monique kreeg geen vrij van haar baas’’, vertelt Aadt. Monique werkte bij het bedrijf Broekman, een onderdeel van Oranje Nassau, exploitant van kolenmijnen. Ze was er aangenomen vanwege haar vloeiende Frans en onderhield de contacten met een staalfabriek in Frankrijk. Na de geboorte van zoon Marcel stopte ze hiermee. Zeven jaar later werd Floris geboren. Er volgde weer een verhuizing, naar Drouwen. Aadt: ,,Ik kreeg werk in Groningen. We hebben lang gezocht naar een huis. Ten noorden van Groningen vonden wij het te landelijk en ten zuiden ervan was het te duur. We kochten uiteindelijk een boerderij in Drouwen om te verbouwen.’’ Dat het Moniques laatste verhuizing zou worden, was niet haar eigen keuze. ,,Dat lag meer aan mij’’, legt Aadt uit. ,,We hadden zo veel verbouwd aan dit huis dat ik niet weer weg wilde.’’ Monique wel. Zij had het er altijd over dat ze later naar de stad zouden gaan. Naar Groningen, of Den Haag. ,,Ze miste de reuring van de stad, waar altijd mensen om je heen zijn en waar altijd wat gebeurt’’, zegt zoon Marcel. ,,De winters kunnen hier heel stil zijn.’’ Aadt: ,,Ze had er ook wel een beetje last van dat wij in het begin echt als buitenstaanders werden behandeld.’’ Maar Monique zou Monique niet zijn als ze niet snel weer een druk sociaal leven zou opbouwen. Ze raakte bevriend met een uit Dordrecht afkomstige dorpsgenote, volgde een cursus Drents en een cursus boerenschilderkunst, waarbij ze leerde dozen en melkbussen te beschilderen. Ook werd ze secretaris en later fractiemedewerker bij de lokale VVD en ging ze als vrijwilligster aan de slag bij de asielzoekersopvang in het voormalige motel in Gasselte. ,,Ze was begaan met anderen’’, zegt Floris. ,,Dat heb ik echt van haar geleerd: zorg dat je open staat voor andere mensen.’’ Voor de reuring die ze in het dorp miste, zorgde ze zelf En de reuring die ze zo miste, die veroorzaakte ze zelf wel. Monique hield van feestjes en gaf die dan ook graag in haar grote huis, dat ze de naam De Prinsenhoek had gegeven. Partijen voor vijftig, soms wel honderd man. Aadt: ,,Dan was ze echt in haar element. Hapjes maken en met iedereen babbelen... Marcel voegt toe: ,,Het werd hier later echt een huis waar allemaal mensen kwamen aanwaaien. Monique was een gezelligheidsdier.’’ Met de kinderen speelde ze vaak spelletjes als zij thuis kwamen van school. Rummikub en dammen vooral. ,,Maar ze was ook vaak de hort op’’, zegt Floris. Ze vond het fantastisch om het land in te trekken en kunstenaars te bezoeken, voor tentoonstellingen in expositieruimte De Metro in Borger, in de ondergrondse gang tussen de kerk en het voormalige gemeentehuis. Schilderen zat in de genen Want schilderen was ondertussen een passie geworden. Dat zat in de genen. Haar betovergrootvader was een bekend schilder in Zwitserland: Gustave Castan, naar wie een straat in Genève is vernoemd. Het liefst had Monique na de middelbare school een kunstopleiding gedaan, maar dat vond haar vader niet goed. Een herhaling van de geschiedenis, want dat ging ook zo met haar moeder, die later alsnog kunstenares werd en porseleinen voorwerpen beschilderde. Toen het huis van de buren te koop kwam, besloot Monique haar droom alsnog waar te maken. Ze kocht het en maakte er een galerie van, ook met de naam De Prinsenhoek. Van expositie-openingen maakte ze ware feestjes, met hapjes, drankjes en vaak live muziek. In 2012 keerde het tij, toen haar moeder en schoonmoeder overleden. Met het stoppen van hun levens stopte ook Moniques creativiteit. Ze kon ook niet goed meer schilderen door een aandoening in haar pols. ,,Ze werd sowieso minder actief’’, legt Aadt uit. ,,Ze was te zwaar, kreeg last van gewrichten en kon moeilijk lopen.’’ In juli vorig jaar werd Monique thuis onwel. Ze overleed totaal onverwacht, naar later bleek aan problemen met de aorta. Te jong, maar wel, zo meldt Floris, zoals ze het wilde. In één keer weg, zonder lijden. Een schrale troost voor de overgebleven Prinsen.

view">: How to find your purpose
view"> Duidelijk geen blog van mij natuurlijk maar ik vond het stukje over de geesten van je ideeen en gevoelens die op je sterfbed bij je komen wel mooi en wou het dus toch delen op mijn site.

view">: Veranderingen & Updates
view"> Site Zoals vast opgevallen is inmiddels is deze website nogal wat veranderingen in uiterlijk ondergaan de afgelopen 2 weken. De styling is nu af dus tada, dit is zoals mijn website er voorlopig uit zal zien. Persoonlijk vind ik het een hele verbetering, er is geen verschil meer tussen de mobiele versie en de desktop versie van de site en de overzichtspagina's zijn stukken rustiger, iets wat hard nodig was. Inmiddels heeft de mobiele site ook een preview van alle items net zoals de desktop versie en niet uitsluitend van het eerste item. Nu komen ook niet uitsluitend nieuwe blogs bovenaan op de frontpage maar gewoon alle nieuwe content komt bovenaan. Ik ben deze veranderingen gaan doorvoeren om dat het me opviel dat bezoekers niet zagen dat ik een nieuw foto album of een nieuwe tekening poste. Daarnaast vond ik de site al een tijdje te druk en wou ik het onderscheid tussen de mobiele versie en de desktop versie graag opheffen. Ik heb dus een skin gezocht die rustgevend was en deze heb ik zelf verbouwd, hiermee heb ik mijn PHP en CSS kennis weer eens afgestoft en zelfs weer wat nieuwe dingen in CSS geleerd, misschien dat ik hier later nog een technische blog over schrijf. Ook heb ik voor de foto albums een andere plugin geïnstalleerd waardoor er nu echte slideshow mogelijk zijn als je op een foto klikt, dit was al zo op de desktop versie maar dit werkt nu ook goed op een mobiel. Ik wil nu nog kijken of ik die module kan gebruiken om een slideshow van al mijn tekeningen te genereren maar daarin loop ik tot nu toe tegen technische beperkingen aan van hoe ik mijn site heb opgebouwd en de veranderingen die nodig zijn om dit mogelijk te maken zijn te ingrijpend om te doen zonder dat ik al mijn tekeningen en schetsen opnieuw moet posten. Ik blijf doorzoeken naar een work around om dit nog mogelijk te maken maar voorlopig blijft het dus zoals het nu is. Kerst De weken voor kerst had ik het eerlijk gezegd best even moeilijk, normaal regelde mijn moeder alles en ging ik daarheen voor de eerste kerstdag op zijn minst. Vaak gevolgd door het naar huis gaan met veel gourmet leftovers die ik op tweede kerstdag met vrienden ging opeten. Ik zat er erg tegen aan te hikken om mijn vader te bellen en te bespreken wat we gingen doen voor de kerst, uiteindelijk heb ik de knoop doorgehakt en hem gebeld en gevraagd of hij eerste kerstdag hier wou komen eten. Dit idee viel in goede aarde en we hebben samen heerlijk zitten gourmetten. Het is een hele gezellige avond geworden en ik ben heel blij dat ik hem uitgenodigd heb. Tweede kerstdag zou ik met Dirk een kaasfondue eten maar er was nog best veel gourmet spul over en we hadden al extra kaasfondue gekocht omdat we daar beide heel erg dol op zijn dus ik ben op zoek gegaan naar iemand die mee wou eten, Isis en chasalin stelde voor om zoals vroeger hier langs te komen met hun gourmet spullen en dan gezamenlijk te eten. Zo gezegd, zo gedaan, dus we hebben echt een hele geslaagde en ouderwets gezellige tweede kerstdag gehad. Het idee om het overgebleven stuk roquefort door de kaasfondue te gaan was ook zeer geslaagd, het was een goddelijk lekkere kaasfondue! Foto's van tweede kerstdag zijn hier te vinden, van de eerste kerstdag zijn er geen foto's. Oud & Nieuw Met O&N waren natuurlijk Aldo en Dirk hier maar ook buurvrouw Carin en buurman Johan. Het was een vrij rustige avond tot we na 12-en naar buiten gingen en daar de nieuwe buurman (tussen Johan en mij in) tegenkwamen met zijn vriendin, voor het eerst waren er meer mensen dan alleen wij op de parkeerplaats om middernacht en het was echt heel gezellig. Na een uurtje of anderhalf buiten te staan heb ik iedereen bij mij uitgenodigd en toen kwam buurvrouw Petra ook nog langs. Zoals gezegd, een hele gezellige avond waardoor het opeens gewoon half 5 's ochtends was. Ook O&N was heel geslaagd. Opvallend Ik heb in oudere blogs wel eens geschreven over hoe mijn relaties altijd stuk gingen of in de problemen kwamen tussen kerst en oud & nieuw, waarom speciaal dan, geen idee, maar bijna de helft van mijn relaties is in die periode verbroken. Je kunt je voorstellen dat ik dus niet zulke geweldige associaties heb met die tijd. Opvallend dit jaar was dat ik er geen seconde over nagedacht heb en een prima week heb gehad tussen kerst en oud & nieuw en daar ben ik erg blij om, dit is voor het eerst in bijna 10 jaar dat ik genoten heb in die week. Dit realiseerde ik me op 2 januari, echt zo een moment van verrek, helemaal geen last meer daarvan gehad. Misschien wel omdat ik voor de kerst het zwaar had met het overlijden van mijn moeder en dat het een opluchting was dat die last van mij afviel nadat ik een afspraak met mijn vader had gemaakt. Misschien ook wel omdat ik dat stuk van mijn verleden een beetje losgelaten heb, ik weet het niet, maar het was wel erg fijn. Verjaardag Ook mijn verjaardag was erg geslaagd, mijn familie is komen eten wat erg gezellig was. Mijn schoonzus en neefjes hebben voor het eerst bij mij gegeten. Daarna een feestje voor de gebruikelijke groep mensen, wat ook erg gezellig was. Een persoon is wel iets te dronken geworden maar gelukkig kon die thuis gebracht worden door iemand. Verder ook dat een geslaagde dag. Aansluitend heb ik een weekje vakantie genomen waarin ik deze site dus heb omgeklusd en verder redelijk wat bezoek gehad en gewoon lekker rustig aan gedaan. Helaas is de vakantie weer voorbij en werk ik inmiddels al weer 2 weken zo ongeveer maar het heeft me wel goed gedaan.

view">: Kerstwens 2017
view"> Was ik toch zowaar helemaal vergeten mijn kerstwens ook op deze site te zitten, nog maar snel op de valreep even goedgemaakt. Voor degene waar ik geen e-mail adres van heb: Beste vrienden en familie, Langs deze weg wil ik jullie graag een heel fijn kerstfeest en een zeer gelukkig nieuwjaar wensen. Zoals gebruikelijk voor mij rond de kerst een mooi kerst kat foto bijgevoegd. Heel veel liefs en (waar appropriate) een dikke knuffel. Floris.

view">: 100!
view"> Zoals de meeste bezoekers van deze site inmiddels wel gezien zullen hebben ben ik sinds een paar maanden weer aan het tekenen, eerst nog sporadisch met wat vormpjes maar inmiddels ben ik weer anime figuren aan het tekenen. Enige tijd geleden heb ik ook voor mezelf een tellertje gemaakt zodat ik kon zien hoeveel items er van een bepaald content type op deze site stonden. Daardoor kwam ik er gisteravond achter dat ik afgelopen zondag mijn honderdste tekening heb gemaakt sinds ik weer ben begonnen te tekenen op 06-09-2013. Dus, klein feestje, 100 is tenslotte wel een spectaculair getal. Aanstaand weekeinde komt vast nummer 101 en opvolgende er aan, ik heb al weer wat plaatjes uitgezocht om te tekenen. Ik vind het ook erg fijn dat ik weer teken nu, merk toch dat ik daar stukje rust en vooral plezier in vind.

© Valheru 2001- - Powered by Drupal - Theme based on Creative Responsive Theme by Zymphonies