Persoonlijke Blogs

Four quotes which I found on the oh so famous internet, quotes to wich I can relate very well at the moment:

• It's hard to forget someone who gave you so much to remember
• One of the worst things that can happen to a person is to be forgotten by someone they will never forget
• It's hard to wait around for something you know might never happen, but it's even harder to give up when it's everything you want
• Never let go of someone if you can't go a day without thinking about them

Just thought I would share these with you.

I found this on the internet:

Over the years, I have come to realize that the greatest trap in our life is not success, popularity, or power, but self-rejection. Success, popularity, and power can indeed present a great temptation, but their seductive quality often comes from the way they are part of the much larger temptation to self-rejection. When we have come to believe in the voices that call us worthless and unlovable, then success, popularity, and power are easily perceived as attractive solutions. The real trap, however, is self-rejection. As soon as someone accuses me or criticizes me, as soon as I am rejected, left alone, or abandoned, I find myself thinking, "Well, that proves once again that I am a nobody." ... [My dark side says,] I am no good... I deserve to be pushed aside, forgotten, rejected, and abandoned.

I could very much relate to this part of the post, I really recognize that feeling and that train of thought, although I don't think I have ever consciously sought power to compensate or anything, but I know the temptation of self-rejection pretty well. I left out the rest of his comment because he started telling that praying and the church was the answer, I tent to disagree with him there.

But self-rejection is quite easy to give into, specially when several people in a row reject you in one way or the other. It's also quite unhealthy to give in to, I know, I have been there, it's so easy to blame yourself even if you have no idea if you actually did something wrong or what. I mean, look at me, I have had several bad relationships in a row and even though I knew consciously that I probably didn't do anything wrong and that somehow I just fell for the wrong kind of women, but do you have any idea how hard it is to not doubt yourself extremely in situations like that?

Something similar happened to me as a kid, I was born in Den Haag, I moved to a small village in Drenthe (Drouwen) when I was 1,5 years old, I really couldn't remember Den Haag, but of course I didn't speak the local dialect when I started primary school so people started bullying me, it also didn't help that I was the smallest kid in the class or that I had teachers who just didn't care. I thought it was my fault, it couldn't be that my whole school was wrong so that meant they had to be right and I had to be a piece of shit. It's very easy to become an insecure kid after something like that, even more so if you have a dad and a brother who continue the teasing and bullying at home so you can learn to easier deal with it...

And trust me, it can take years and years to get over something like that. Even more so if the rejections keep continuing throughout the rest of your life, it gives you regular setbacks and periods in which you start to believe things are going bad because you are a bad person or because somehow you have deserved this. For myself I have 2 quotes to remind myself it really isn't my fault and that most people can't imagine how much they hurt or scar people by putting them down.

I am quite content in believing that live is unfair. And I am happy that it is. Imagine live would be fair. Imagine we deserved all the bad things that happen to us in live, imagine what complete shitheads we have to be to actually deserve everything that live throws at us. Imagine what our world and our lives would be like if we actually deserved every bad thing that happened to us. Imagine how many bad things you have to do yourself to get there. So I am glad that live is unfair and I hope it stays that way.

And this one in the image of course which is also on the front page of this site:

Both of these quotes have helped me overcome a lot of my insecurities, although sometimes it's hard to actually believe in them and to not think it is all so pointless, specially when you are trying to get over your 8-th failed relationship ;)

Anyways, contrary to what the man who posted the first quote believes, I don't think you need to find god or the church to overcome this, it might help for some people, but what is more important is that you have at least one or two good friends or relatives who believe in you and show that sometimes. I had and have a few of these friends and they helped me overcome several broken hearts, lost jobs, pets who died and just in general been there for me. These are things that help people who don't believe in them self, these are things people need.

And parents, if your kid ever gets teased or bullied a lot at school, don't continue that at home, give a child like that a loving environment and give him or her the attention he/she needs, my parents failed at that and it really didn't make my life or theirs easier when I was a teenager. Of course, I am not the easiest person myself, please don't think I am trying to blame my problems on my parents or the way they raised me.

After all, they may have done some things bad, but I personally think I am a good and nice person, always ready to help people, that's also something which I get from my parents I think, so don't worry, they did a good enough job, after all, kids don't come with manuals (unfortunately). However, I do know that love is a very important quality to show your children, also love for pets and your husband/wife.

 Anyway, back to self-rejection instead of a rant about how to raise children, who am I to tell someone that, I don't even have children of my own.

Self-rejection or insecurity about yourself is an easy pit to fall in and a hard one to get out of, it's not exactly the same but it has basically the same effect and the same basis I think, self-rejection is just taking your insecurities to the next level in most cases I am afraid. And since people crave each others approval and company as a basic human need it's somehow way easier to blame yourself instead of the people you hang out with if several of them put you down, tease you, bully you or reject you in other ways. This is something to watch out for for most of us I think. There is no easy solution, the best advise I can give as someone who has been there and occasionally still visits that part of the human psyche is to continue living and find people who are true friends and not those who abuse you but those who support you and take you seriously even if you have a stupid idea. And try finding as much joy in your life as you can, just try not to follow my example and let the joy end in heartbreak, that doesn't help so much :p

 A final quote for people to think about whether it comes to bullying or to love or in general putting people down without good reason:

There are wounds that never show on the body that are deeper and more hurtful than anything that bleeds, please try not to be the cause of them.

Of course, the close friends who have helped me so much the past few years are again chasalin and Isis, friends for whom I am very grateful.

Update:

Several hours after writing this I saw this link on Facebook.

The movie below was on this page and it is closely related to what I have written here. After watching this movie I felt very sad for a few moments, I really understand how this man felt even though he was a bit dramatic about it.

Ik heb de laatste dagen weinig geschreven, ik heb vooral zitten tekenen.

Ook wou ik een beetje ophouden met depri doen in mijn blogjes, ik kan wel elke dag opnieuw beschrijven hoeveel pijn het doet dat ze toch niet voor mij gekozen heeft maar daar schiet ik weinig mee op en dat zal die paar lezers die ik heb waarschijnlijk ook weinig interesseren. Natuurlijk mis ik haar nog steeds heel erg en hoop ik ergens nog steeds dat ze alsnog voor mij zal kiezen maar ik acht die kans steeds kleiner, iets waar ik niet echt vrolijker van word. Maar goed, het idee was om hier dus niet meer over door te gaan alhoewel ik waarschijnlijk nog wel een tijd bepaald minder vrolijk zal zijn en dat misschien ook zal doorschijnen in mijn blogs en posts op diverse sites zal ik mijn best doen om de rest van de wereld hier niet al te veel mee lastig te vallen. Ik heb in ieder geval altijd nog een ketting om naar te kijken...

Anyways, tekenen...

De laatste dagen heb ik een aantal YouTube video's gekeken die mijn teken talent met sprongen vooruit hebben geholpen te zien aan mijn laatste 5 tekeningen, je moet tenslotte toch iets doen met je leven naast verdrietig voor je uit staren

Ik kan het natuurlijk nog lang niet goed genoeg en, perfectionist die ik ben, zal dit ook nooit zo zijn. Los daarvan ben ik behoorlijk trots op wat ik in 2 dagen bereikt heb, zie onder andere deze draak.

De video's die ik heb gebruikt om dit te leren staan allemaal in de 'How to draw' playlist van Mark Crilley op YouTube. Ook het mangameisje hiernaast heb ik aan de hand van die video's getekend, de rest van de tekeningen zijn hier te vinden.

Vandaag heb ik een slideshow en een aantal overzicht pagina's voor mijn tekeningen gemaakt op deze site. Deze aanpassingen hadden weer het gebruikelijke stoeien met de views module nodig maar ik ben tevreden over het eind resultaat, het is alleen jammer dat de views module kennelijk niet geschikt is om een jQuery of html 5 gallery weer te geven, vandaar dat er onder de slideshow alleen een simpele pager staat en geen mooie luxe weergave zoals bij de Photo Galleries.

Ik ben natuurlijk nog lang niet tevreden, de draak is te mager en zijn voorpoten zien er niet uit, het mangameisje klopt het gezicht niet van en de achterste arm al helemaal niet en voor de rest ben ik ook nog schaduw op haar benen vergeten. Er valt nog een hoop bij te leren en te oefenen. Meteen een mooie afleiding van alle vervelende dingen in mijn leven en wie weet, word ik ooit nog beroemd, kunnen jullie straks allemaal roepen 'ik kende hem al toen hij nog maar net begon met tekenen'

We can dream... Niet dat ik de kans verder erg groot acht, integendeel, er zijn legio tekenaars die mijn werk kunnen produceren en way better momenteel, maar as said, het geeft me wat te doen.

Als leuke afsluiter gewoon omdat het waar is:

Gisteren, nadat mijn bezoek weg was was ik nog steeds niet vrolijk dus wat doe je dan?

Precies, dan ga je Wodka zuipen, na 2 glazen (wat voor mij echt veel is) ben ik de stad in gegaan, daar wat rond gelopen, kom je leuke vrouw tegen waar het mee klikt, zit je wat mee te praten, drink je wat mee...

En opeens begint die vrouw je te kussen en op dat moment merk je dat je dat helemaal niet wilt omdat je nog steeds alleen de vrouw in gedachten hebt die je vorige week afgewezen heeft en datje wenst dat zij degen is die je aan het kussen is...

Dus...

Dan moet je de vrouw die je zit te kussen gaan vertellend dat je dit niet wilt en niet kunt hebben op dit moment...

Natuurlijk krijg je dan boosheid en onbegrip... Helaas...

Dus dan ga je maar weer terug naar huis, drink je nog een glas en dan ga je vervolgens in bed liggen en jezelf vervloeken dat je dit niet achter je kunt laten en wensen dat ze toch ooit nog een keer terug komt...

En de volgende dag ben je brak...erg brak... En niet heel veel vrolijker helaas....

Vandaag merkte ik toch dat ik er nog niet zo over heen ben als ik gisteren dacht....

Ik ben weliswaar niet echt depressief op het moment maar merk wel dat ik haar nog steeds erg mis en er toch echt nog erg verdrietig onder ben dat het zo heeft moeten lopen...

Ondertussen poog ik mezelf vrolijk te houden door uit te kijken naar mijn eerste echte rijles in 6 jaar morgen ochtend en vooral door te gaan met tekenen. Dit laatste kost best moeite want mijn liefde voor haar was mijn inspiratie om weer te gaan tekenen, gelukkig lukt het nog wel een beetje alleen maakt ook tekenen me bij tijd en wijlen erg verdrietig. Laatste dagen teken ik opeens bloemen, dit is best nieuw voor me en valt ook best tegen moet ik zeggen, jullie kunnen mijn werk op dat gebied hier zien. Eigenlijk zie je daar gewoon AL mijn werk.

Hier zijn in ieder geval de laatste 2 die ik getekend heb:

Jim Morrison heeft ooit gezegd:

Friends can help each other.
A true friend is someone who lets you have total freedom to be yourself - and especially to feel. Or, not feel.
Whatever you happen to be feeling at the moment is fine with them.
That's what real love amounts to - letting a person be what he really is.

Ik denk dat dit heel waar is en dat dit belangrijk is in echte liefde en ik hoop dat iedereen iemand vind waar hij/zij dit gevoel mee heeft.