Blogs

Gisteren, nadat mijn bezoek weg was was ik nog steeds niet vrolijk dus wat doe je dan?

Precies, dan ga je Wodka zuipen, na 2 glazen (wat voor mij echt veel is) ben ik de stad in gegaan, daar wat rond gelopen, kom je leuke vrouw tegen waar het mee klikt, zit je wat mee te praten, drink je wat mee...

En opeens begint die vrouw je te kussen en op dat moment merk je dat je dat helemaal niet wilt omdat je nog steeds alleen de vrouw in gedachten hebt die je vorige week afgewezen heeft en datje wenst dat zij degen is die je aan het kussen is...

Dus...

Dan moet je de vrouw die je zit te kussen gaan vertellend dat je dit niet wilt en niet kunt hebben op dit moment...

Natuurlijk krijg je dan boosheid en onbegrip... Helaas...

Dus dan ga je maar weer terug naar huis, drink je nog een glas en dan ga je vervolgens in bed liggen en jezelf vervloeken dat je dit niet achter je kunt laten en wensen dat ze toch ooit nog een keer terug komt...

En de volgende dag ben je brak...erg brak... En niet heel veel vrolijker helaas....

Vandaag merkte ik toch dat ik er nog niet zo over heen ben als ik gisteren dacht....

Ik ben weliswaar niet echt depressief op het moment maar merk wel dat ik haar nog steeds erg mis en er toch echt nog erg verdrietig onder ben dat het zo heeft moeten lopen...

Ondertussen poog ik mezelf vrolijk te houden door uit te kijken naar mijn eerste echte rijles in 6 jaar morgen ochtend en vooral door te gaan met tekenen. Dit laatste kost best moeite want mijn liefde voor haar was mijn inspiratie om weer te gaan tekenen, gelukkig lukt het nog wel een beetje alleen maakt ook tekenen me bij tijd en wijlen erg verdrietig. Laatste dagen teken ik opeens bloemen, dit is best nieuw voor me en valt ook best tegen moet ik zeggen, jullie kunnen mijn werk op dat gebied hier zien. Eigenlijk zie je daar gewoon AL mijn werk.

Hier zijn in ieder geval de laatste 2 die ik getekend heb:

Jim Morrison heeft ooit gezegd:

Friends can help each other.
A true friend is someone who lets you have total freedom to be yourself - and especially to feel. Or, not feel.
Whatever you happen to be feeling at the moment is fine with them.
That's what real love amounts to - letting a person be what he really is.

Ik denk dat dit heel waar is en dat dit belangrijk is in echte liefde en ik hoop dat iedereen iemand vind waar hij/zij dit gevoel mee heeft.

Mijn laatste stukje wat ik geschreven had afgelopen vrijdag was nogal depri.

Ik heb in dit stuk ook niet zo veel te melden alleen dat ik een stuk minder depri ben, ik heb een zeer goed weekeinde gehad, ben weer bezig met rijlessen, heb zelfs mijn schuur opgeruimd en een heel leuk feestje gehad zaterdag avond. Alleen die Jehova's om 11 uur de volgende ochtend op de stoep waren een beetje vervelend.

Ik zou dus willen stellen dat ik die depressie wel weer overleef of al overleeft heb.

Nog een fotootje van hoe mijn schuur er nu uitziet, mensen die de schuur kennen zullen zien hoe zo een mega verbetering dit is :)

Another songtext of Ensiferum, this time Lost in Despair, again fits well with my current mood:

I was lost, on my own
and I couldn't bear the thought of my life
I was gone, caught in the torturing memories
And they burned like fire
water can never heal such pain

Can't you believe
Nothing is real
Can't you see
I cannot feel

Take me away
Bury me in the sand
cause after all these years I am still the same
a sad and bitter man

Crush my hope, grow my hate
There's no home for me
Nothing to give, nothing to say
so tell me it's a dream