Vandaag, of eigenlijk gisteren inmiddels, was Muis een beetje lusteloos toen ik thuis kwam. Na mijn werk viel ik in slaap op de bank en toen ik een uurtje later wakker werd lag ze naast mij op de grond. Na een paar aaitjes ben ik wat eten gaan maken en toen ik dat op had viel me op dat ze nog steeds op dezelfde plek lag en begon ik me zorgen te maken.

Eerst probeerde ik haar te lokken met wat snoepjes maar daar reageerde ze helemaal niet op. Ik heb haar voorzichtig opgetild en op mijn schoot gelegd, dit resulteerde in een hoop geblaas. Op zich is dit eerder gebeurd als ze een slechte dag had met haar artrose dus ik maakte me niet direct heel druk maar het viel wel op dat ze niet bleef staan op mijn schoot en ook niet bewoog maar zich gewoon liet hangen zoals ik haar neerlegde. Dit vergrootte mijn zorgen natuurlijk.

Om toch te kijken hoe ze was heb ik haar een snoepje onder haar neus gehouden, normaal zou ze die direct opgegeten hebben maar nu draaide ze haar kopje weg. Na enkele minuten zo gelegen te hebben terwijl ik haar voorzichtig aaide kwam ze van mijn schoot af en stortte in op de plaats naast mij, hier lag ze amechtig te hijgen en ook te kwijlen.

Dit was voor mij aanleiding om direct de dierenarts te bellen. Helaas zat mijn vaste dierenarts net midden in een spoed operatie dus ben ik verder gaan bellen en bij van Stad tot Wad terecht gekomen waar ik gelukkig direct terecht kon. Terwijl ik aan de telefoon was ging Muis zonder van haar plek te komen ook nog poepen dus wist ik zeker dat het echt niet goed zat. Gelukkig zit van Stad tot Wad niet ver weg dus heb ik met bloedspoed Muis hierheen gebracht.

Hier hebben ze na een kort onderzoek Muis in een zuurstof kooi gezet zodat ze eerst van haar benauwdheid af kon komen en haar hartslag weer rustig kon worden. Hierna zouden ze een echo van haar buik maken en een bloedonderzoek doen. Het zou zeker een uur of langer duren  voor ze stabiel genoeg zou zijn om dit aan te kunnen dus heb ik haar daar met pijn in mijn hart moeten achterlaten met de afspraak dat ze mij zouden bellen zodra ze meer wisten.

Om twintig voor elf kwam het telefoontje, de echo was niets op te zien maar haar bloedbeeld was echt helemaal mis, de rode bloedlichaampjes hoeveelheid was elf procent waar het boven de dertig hoort te zijn. Dit verklaart meteen waarom ze zo lag te hijgen, ze kreeg gewoon geen zuurstof meer naar haar organen. Een bloedtransfusie zou haar nog een tijdje in leven kunnen houden met de kans dat er dan nader onderzoek gedaan kon worden maar helaas had geen van de dierenartsen in de regio bloed op voorraad en zou ik hiervoor naar Utrecht of Arnhem moeten alleen kon dit niet omdat Muis niet stabiel genoeg was om zo een rit te overleven. Daarnaast was het zeer de vraag of ze iets zouden kunnen vinden en zo ja of het viel te behandelen.

De dierenarts wou het eigenlijk niet zeggen maar dit was dus helaas een hopeloze situatie. Ik heb er dus voor gekozen om haar niet te laten lijden en ben samen met Diane (ja we zijn nog steeds goede vrienden) afscheid gaan nemen. Dit was een zeer verdrietig moment, Muis heeft zich letterlijk in onze armen genesteld en zich laten aaien. Ze heeft nog een tijdje zachtjes zitten spinnen en toen na een tijdje het narcose middel er in ging was ze ook direct onder zeil, het was duidelijk dat ze op was. We hebben haar nog een tijd staan knuffelen en daarna is de tweede spuit toegediend.

Ik heb gevraagd of ze haar naar het crematorium in Stadskanaal willen brengen i.p.v. hun standaard crematorium in Smilde aangezien Noobie hier ook uitgestrooid is en ik het fijn vind als ze weer samen zijn. Dit gaan ze gelukkig voor mij regelen.

Prinses Muizemiep van KrijsPoes tot SchoneBak, Freule van de Snor en de Snuif, Barones van WasPoets

Is helaas van ons heengegaan, het moest zo wezen. Ik hield echt heel veel van haar en zal haar heel erg missen. Ze is bijna 15 jaar oud geworden, wat een respectabele leeftijd is voor een kruising met Maine Coon, ze was sinds 2013 bij mij. De foto's bij dit blog zijn van de afgelopen week, helaas niet met de beste. kwaliteit aangezien ik ze mezelf toe moest sturen via Telegram. Mogelijk vervang ik ze later nog.

Zoals ik in mijn laatste blog schreef heb ik sinds een maand een nieuwe baan. Hiermee zijn er een hoop dingen veranderd voor mij,

Beweging

De grootste verandering is denk ik  wel de beweging die ik krijg. Ik heb effectief 6 jaar stil gezeten, altijd met de auto naar het werk en op het werk de hele tijd op dezelfde plek zitten. Dit heeft er natuurlijk toe geleid dat ik nu een conditie van niets heb.

Bij mijn nieuwe baan loop ik veel, dat had ik niet verwacht maar ik loop echt veel voor een kantoor baan, ik ben van ongeveer tweeduizend stappen per dag naar bijna tienduizend stappen gegaan. Dit is goed voor me, soms wel zwaar omdat ik weer conditie moet opbouwen, maar erg goed voor me.
Omdat ik bij mijn nieuwe baan net te dicht bij woon krijg ik geen parkeer toegang op mijn RUG pas. Als ik dus met de auto wil komen dan kost mij dit 6 euro parkeer kosten per dag, dit is niet onoverkomelijk maar dit nodigt wel uit tot met de fiets komen. Natuurlijk moedigen de huidige brandstof prijzen ook ernstig aan om met de fiets te komen.

Fiets

Eerst probeerde ik mijn oude racefiets op te knappen maar helaas zijn de onderdelen hiervoor nauwelijks meer te krijgen, deze fiets is dan ook al bijna dertig jaar oud. Dit gaat me wel aan het hart want ik was dol op deze fiets. Daarna heb ik mijn mountainbike gebruikt maar dit bleek eerst al stukken zwaarder te zijn vanwege de hele brede banden en daarnaast bleek deze ook problemen te hebben, namelijk dat de ketting er steeds af ging, soms wel drie keer op weg naar mijn werk en dan de terugweg nog drie keer.

Na een tijdje doormodderen was ik dit zat en heb ik voor het eerst echt veel geld aan een nieuwe fiets uitgegeven. Dit is een zogeheten gravelbike, een soort van kruising tussen een racefiets en een mountainbike. Deze fiets heeft 16 versnellingen, ingebouwde dynamo, schijfremmen en wat bredere banden dan een racefiets. En hij fiets echt heerlijk!

Ik merkte na enkele dagen fietsen wel dat mijn spieren dit echt niet leuk vonden de combinatie van opeens veel meer lopen en ook nog eens fietsen dus ik probeer nu om de dag te fietsen afhankelijk van hoeveel last ik van mijn beenspieren heb. Dit zal ongetwijfeld nog een tijdje nodig hebben met opbouwen maar ik kom er vanzelf.

Sneeuw

Helaas zijn er dan ook nog van die dagen dat je echt niet wilt fietsen omdat er opeens sneeuw ligt! Eind maart en begin april begon het opeens te sneeuwen dus ben ik mooi met de auto gegaan. Die dag hadden wij als computergroep van Sterrenkunde ook nog een afspraak een einde verderop op de Zernike campus, dit was echt een groot feest om daarheen te lopen, lekker glibberen op sommige punten.

Na de afspraak kwamen we weer terug bij ons eigen gebouw en kwamen we daar een collega tegen, zij keek ons aan en vroeg spontaan of we een sneeuwman waren gaan maken, we waren alle drie helemaal wit van de sneeuw. We hebben wel een hoop lol gehad.

Iemand had trouwens wel echt een schattige mini sneeuwman gemaakt op de picknicktafel bij de ingang van ons gebouw.

Kantoor

Wat ook nogal een verandering is bij de RUG is dat ik een eigen kantoor heb. Er lopen wel vaak mensen binnen omdat ik ook het uitleen punt van hardware ben en het meest centraal zit van de computer groep maar het heeft echt wel iets om een privé kantoor te hebben.

Dit kantoor heeft meteen ook een tweede werkplek om computers op te testen en is daardoor ook de meest gebruikte plek voor de computergroep om te overleggen, iets wat we trouwens ook vaak in de kantine of de koffiehoek doen. Bij die laatste locatie is het dan wel vaak zo dat collega's die niet van de computergroep zijn opeens mee gaan doen met onze besprekingen wat erg gezellig is.

Foodcourt

Ons gebouw grenst ook aan de commerciële foodcourt, hier komt mijn broer af en toe lunchen met zijn vriendin, dus ik heb daar ook eens met hun mee geluncht, dit was erg gezellig. Ik wil daar nog wel eens vaker gaan lunchen, ik ben bijvoorbeeld best benieuwd naar Broodje Ben, het nadeel daarvan is dat daar altijd erg lange wachtrijen staan. Ik heb ook al een tent gespot waar ze joekels van hamburgers verkopen, dat zag er erg lekker uit maar dat vind ik dan meer iets voor avondeten, dus misschien ga ik dat er ook nog wel een keer doen.

Alles bij elkaar voel ik me erg thuis bij de RUG en vind ik de sfeer binnen de computergroep en het Kapteyn instituut (Astronomie) echt heel fijn. Ik ben erg blij met mijn overstap en hoop hier nog lang te blijven werken.

Omdat het de laatste tijd voor mijn gevoel niet zo lekker meer liep bij Jet-Stream ben ik op zoek gegaan naar een nieuwe baan. Ik was al een tijdje, niet zo heel serieus, aan het rondkijken toen mijn werkgever aangaf dat hij het ook niet zo lekker meer vond lopen en hij liever wou dat ik een andere baan ging zoeken. Na wat overleg zijn we samen tot een regeling gekomen en ben ik op zoek gegaan naar wat anders, gelukkig vond ik dit ook heel snel.

Dus per 1 maart, toevallig exact 6 jaar nadat ik begonnen bij Jet-Stream, ben ik begonnen als ICT beheerder bij de RUG (Rijksuniversiteit Groningen), ik zit bij de afdeling Sterrenkunde en ik moet zeggen dat ik dit echt een leuke club vind. Natuurlijk ben ik nog in het inwerk stadium maar ik leer in rap tempo de ICT omgeving kennen, heb al met diverse collega's uit binnen en buitenland kennis gemaakt.

Tot nu toe vind ik dit echt een hele fijne werkplek, het enige nadeel is dat ik hier niet kan parkeren, tegelijk is dit een heel groot voordeel want fietsen is gezond voor me maar het is wel erg wennen na jarenlang nauwelijks gefietst te hebben. Hopelijk raak ik hierdoor de extra kilo's die ik door het stoppen met roken en het thuiswerken met corona heb opgepikt weer een beetje kwijt.

Omdat ik nu geen standby diensten meer doe is regelmatig zwemmen ook weer een mogelijkheid in de toekomst maar eerst maar eens weer wennnen aan dagelijks fietsen. Helaas mis ik mijn racefiets wel erg, een mountainebike fietst wel erg anders. Binnenkort toch maar eens kijken of die racefiets niet op te knappen is.

In het kort, ik ben erg blij met deze verandering in mijn leven.

English below.

Voor degene waar ik geen mail adres van heb:

Lieve vrienden en familie,
Zoals gebruikelijk wil ik langs weg iedereen een heel fijn kerstfeest en een zeer gelukkig nieuwjaar wensen.
Vergezeld van de gebruikelijke kerstkat.

Veel liefs van Floris en een kopje van Muis..

English.
For everyone I don't have a mail address from:

Dear friends and family.
As is tradition by now I would like to use this way to wish everyone a wonderful christmas and a very happy new year.
With the traditional christmas cat attached.

Lots of love from Floris and a head bonk from Muis (my cat).

Dit jaar heeft onze overheid een vuurwerk verbod afgekondigd in verband met Corona. Hier in de wijk word ondertussen flink geknald met illegaal vuurwerk wat zo zwaar is dat mijn huis regelmatig staat te trillenop de fundering, een aardbeving is er niets bij.

Nu viel het mij op dat er in een discussie over vuurwerk op Twitter een reactie van de politie staat: "wij handhaven alleen bij levensgevaar".
Vandaag zag ik op nos.nl een liveblog met in de titel "BOA's handhaven niet op vuurwerk".

Het komt er dus op neer dat onze regering een besluit neemt en dat zowel de politie als de BOA's zeggen: stik er maar in, gaan we niet doen. Als je dat als werknemer doet naar je werkgever dan heet zoiets werkweigering en kan het je ontslag betekenen. Kennelijk werkt dit bij de politie niet zo...

Ik snap het ergens wel, er is de afgelopen jaren door onze regering flink bezuinigd op de politie dus dan heb je ook de mankracht niet om echt hier iets aan te doen. Aan de andere kant zit ik in een wijk waar ze echt al weken aan het knallen zijn, er door diverse mensen meldingen zijn gedaan bij de politie en er niets veranderd. Vroeger of later gaat dit er toe leiden dat iemand het recht in eigen hand neemt als de zoveelste vuurwerk bom in de buurt af gaat. Kennelijk zal onze regering in hun bezuinigingsdrift dit worst wezen, net zoals ze het worst is dat ze de Groningers met schade laten zitten en de gedupeerde van de toeslagen affaire grotendeels in de kou laten staan.

Tegelijk snap ik het ook niet, het is je plicht om te handhaven en je opdrachtgever in de vorm van de regering kondigt een verbod af op vuurwerk, dan is toch het minste wat je kunt doen is random rond gaan rijden op plekken waar vaak vuurwerk afgestoken word en hier een paar mensen bekeuren? Houd op zijn minst de schijn op van dat je je werk doet naar beste kunnen.

Ik vraag me serieus af hoe ver ze van de gewone mensen af staan in Den Haag. Het lijkt mij een goed idee dat als je minister wil worden je eerst minimaal een jaar lang van een uitkering in een achterstandswijk of in het aardbevingsgebied moet rond zien te komen inclusief belastingdienst die je overal op probeert te pakken en een uitkeringsinstantie die je werkervaringstrajecten in dwingt. Kijken hoeveel meer begrip een regering dan zou hebben voor burgers en hoe veel minder enthousiast ze zullen zijn om cadeautjes aan bedrijven als Shell en Unilever te geven.

In het kort, waar ik ooit trots was op Nederland word ik de laatste 15 jaar spuugzat van dit land en ben ik er van overtuigd dat de VVD niets dan slechts heeft gebracht voor iedereen die niet minimaal 2 keer modaal verdiend.