Aangezien ik de laatste dagen weer veel Opeth luister en dan met name het album Morningrise hier de songteksten van nummer 3, 4 en 5 van dit album, ik vind ze mooi:

3. Nectar

I arose from the lullaby
Enduring yet another tale
You tempt me again
With your embrace, so tainted
Within the night you beckon
Cursing me with every glance

Bring me through
Carry my empty shadow
And guide me inside your warped labyrinth
To the well of sin
I swear I will always love you

Leave me speechless
Release my yearning
The soil I walk is clad with light
Drifting moons thrust me with their rays
And I fall inside

I lament this heritage
Cannot bid farewell
The pale face...you went as far as you could
And from that moment
I witnessed your beauty, felt your death

Mine is yours, mine is yours

In the wake of dawn
The mist of morning linger before it leaves
Invisible eyes, red reflection
It is you
Smiling in the midst of the moor

4. Black Rose Immortal

In the name of desperation
I call your name
A lamentation I sigh
Again and again

Spiritual eclipse
The gateways are closed for me to seek

The night...
A veil of stars, watching
My shadow is born from light
The light of the eye, in darkness

Over troubled waters memories soar
Endlessly, searching night and day
The moonlight caresses a lonely hill
With the calmness of a whisper

I wear a naked soul
A blank face in the streaming water
It is cold in here
Frost scar my coat with dust

Eyes attach to your mute portrait
We spoke only through thoughts
Together we gazed, awaited
Hours brought thirst and the rising sun

Sunbirds leave their dark recesses
Shadows glide the archways

Do not turn your face towards me
Confronting me with my loneliness
You are in a forest unknown
The secret orchard
And your voice is vast and achromatic
But still so precious

Lullaby of the crescent moon took you
Mesmerized, its kaleidoscopic face
Granted you a hollow stare
Another soul within the divine herd

I have kept it
The Amaranth symbol
Hiddin inside the golden shrine
Until we rejoice in the meadow
Of the end
When we both walk the shadows
It will set ablaze and vanish
Black rose immortal

It is getting dark again
Dusk shuffle across the fields
The evening trees moan as if they knew
At night I always dream of you

5. To Bid You Farewell

I am awaiting the sunrise
Gazing modestly through the coldest morning
Once it came you lied
Embracing us over autumn's proud treetops

I stand motionless
In a parade of falling rain
Your voice I cannot hear
As I am falling again

Devotion eludes
And in sadness I lumber
In my own ashes I am standing without a soul
She wept and whispered: "I know..."

We walked into the night
Am I to bid you farewell?

Why can't you see that I try
When every tear I shed
Is for you?

Weer een Bleach karakter, kapitein Tōshirō Hitsugaya dit keer, dit is eigenlijk nog een kind maar wel een van de koelste karakters uit de serie vind ik zelf. De tekening is behoorlijk goed gelukt, zijn gezicht is een beetje smal uitgevallen en iets minder gedraaid dan in het origineel. Hij heeft ook nog wit haar en een witte overjas wat de shading weer een uitdaging op zich maakte. Daarnaast heeft hij nog die band over zijn schouder, die is groen, allemaal lichte kleuren dus, was best een uitdaging, ben niet 100% tevreden maar vind hem goed gelukt.

En weer eentje, dit keer kapitein Aizen, een van de evil personen in de loop van de serie. Wederom vind ik hem goed gelukt, niet perfect, de rechterkant van het gezicht had dichter langs het oog en de neus langs gemoeten eigenlijk.

Dit keer de vader van Ichigo, geen idee meer hoe die man heette maar ook die blijkt, surprise, surprise, in de loop van de serie een Shinigami te zijn (een soort van engel van de dood basicly). Ik vind de tekening erg goed gelukt alleen lijkt het oog mij iets aan de kleine kant.

Dit keer Ichigo uit Bleach getekend, ik vind hem aardig gelukt.