view">: Het einde
view">

Dit is het einde voor jou en mij
Het is nu echt helemaal voorbij

Ook al is mijn liefde nog steeds diep
En is dit niet hoe ik wou dat het verliep

Is het einde nu echt geweest
En geeft onze liefde de geest

Mijn smeken mocht niet baten
Dus moet ik je nu echt verlaten

Nooit zullen wij nog langs het water lopen
Onze liefde, daar ontstaan, is nu verzopen

Op het geliefde bankje onder de maan
Zit ik nu met mijn eenzame bestaan

Nooit zullen wij elkaar weer aanschouwen
Helaas wou je onze liefde niet opbouwen

Onze paden zullen niet meer samen vallen
We hebben onze liefde laten vergallen

Oneindig veel bittere tranen heb ik om jou gehuild
Wat had ik toch graag met die andere man geruild

Uren heb ik gesmeekt en gebeden
Maar ook dat is nu in het verleden

Voor ons valt nu uiteindelijk toch echt het doek
Nooit krijg jij van mij nog een huwelijksaanzoek

view">: Samen naar een betere toekomst
view">

Na het zware en bloederige verhaal van gisteren nu maar weer een wat vrolijker en romantischer verhaal

 

Na drie zware jaren is het dan nu eindelijk zover. We ploeteren samen door het land op weg naar de grote stad. Drie jaar lang zijn we gepest, uitgejouwd, beledigd en voor gek verklaard door onze dorpsgenoten. Door de mensen met wie we zijn opgegroeid. En dat alleen omdat we van elkaar houden en ik 15 jaar ouder ben dan zij. Mijn vrienden vragen mij de hele tijd wat ik met zo een kind moet terwijl haar vriendinnen haar voor gek verklaren en ondertussen de oudere mensen in het dorp over ons roddelen en ons met de nek aankijken, zelfs onze ouders.

Dus na drie jaar hebben we het besluit genomen, we gaan hier weg. We gaan naar de grote stad en zullen daar werk vinden. We zullen rustig samen kunnen zijn in onze liefde. We zullen van elkaar kunnen genieten. Zonder rotte eieren tegen de deur als de dorpsjeugd iemand zoekt om te plagen en zonder met de nek aangekeken te worden. We zullen ons eigen geluk maken en niemand zal ons tegenhouden.

Daarom lopen we hier nu, samen, hand in hand. Onze weinige bezittingen hebben we verkocht of dragen we op onze ruggen bij ons. Ik maak goede kansen op een baan in de stad en zal voor haar kunnen zorgen. Zij wil zelf werken als dienstmeisje in het grote kasteel zodat ze de adel van dichtbij kan zien. Dat is altijd haar droom geweest, van mij mag ze, ik wil niets anders dan haar gelukkig zien.

Het is bijna vier dagen lopen naar de stad maar gelukkig zijn er herbergen onderweg waar we kunnen slapen. We zijn niet rijk dus we zullen genoegen moeten nemen met een plek in de stallen. Maar het maakt niet uit, als we maar samen zijn. Zolang ik met haar samen ben kan ik alles trotseren. Zolang ik haar gelukkige glimlach zie en de twinkeling in haar ogen bestaat er voor mij geen groter geluk.

Verliefd kijk ik naar haar profiel terwijl we lopen en denk ik aan ons verleden en aan onze toekomst. Denk ik aan hoe we vorige week ondanks alle protesten van onze families getrouwd zijn en hoe onze 'vrienden' ons huwelijk verstoord hebben maar hoe het ondanks dat toch de gelukkigste dag van ons leven was. Maar vooral denk ik aan hoe we deze mensen nu achter ons hebben gelaten, aan dat het zwaar was om alle banden te verbreken maar hoe verschrikkelijk gelukkig we nu zijn zelfs al hebben we niets meer dan elkaar. We hebben elkaar. En dat is wat telt. Dat is het enige wat belangrijk is.

In stilte beloof ik nog een keer aan mezelf dat ik altijd voor haar zal zorgen, wat er ook gebeurt, ik zal er altijd voor haar zijn.

Ze heeft door dat ik naar haar staar en kijkt verliefd terug. We gaan zo in elkaar op dat we struikelen over een boomwortel die over het pad groeit en samen omvallen. Lachend kijken we elkaar aan en besluiten hier ons middagmaal te eten. We zijn zo blij dat we weg zijn uit het dorp en alle mensen kwijt zijn dat we bijna euforisch zijn. Gelukkig praten we samen, kussen elkaar tussen het eten door en genieten van elkaars aanwezigheid. Wat de toekomst brengen zal? Wie weet... We hebben in ieder geval elkaar en dat is het enige wat nu belangrijk is....

view">: Paid in full
view">

Paid in Full van Sonata Arctica:

 

I was nowhere near ready when all it ended
So I hoped we could find a new day, cannot live without you

You gave me the chance, time and again in vain
Now my feelings for you
Every tear, every smile, paid in full
Wrecked the chain, but no longer can I take the pain

It's hard for me to love myself right now
I waited, hated, blamed it all on you

Needed to be strong, yet I was always too weak
So I can only blame myself for this state we are in
I will take what you have for me now, it's not too late

Did you change? I did too
Love can grow from the last grain

It's hard for me to love myself right now
I waited, hated, blamed it all on you

I need you less and less
Every day feeds this moral decay
Yet I've grown to love you even more

My fault that you then turned another cheek
You mouth the words, you're not ready to speak
You're scared of me, although I never had a clue
That I'd become so much stronger than you

I will take what you have for me now if it's not too late
If you like I will leave, I will not miss the last train again

It's hard for me to love myself right now
I waited, hated, blamed it all on you
It's hard for me to love your face right now
I'm waiting, hating, needing, being me

I need you less and less
And every day leads us farther away
From that moment

It's hard for me to hate myself right now
Finally I'm understanding me
One day we may have whole new me's and you's
But first I need to learn to love me too

view">: Een loslopende demon
view">

Dit verhaal is nogal bloedig en op sommige punten vrij grafisch geschreven, lees dit alleen als je hier tegen kunt.

 

 

Het is een stille nacht. De maan is half vol dus het is vrij donker. Na een drukke dag in de oogsttijd ligt de kleine boerengemeenschap diep in ruste.

Zelfs de lokale herberg is al gesloten, er komen toch geen klanten meer na 10 uur 's avonds in de oogsttijd, iedereen gaat vroeg naar bed en helpt de volgende dag mee, zelfs de kinderen en de monniken uit het klooster wat verderop ligt. Even buiten het dorp ligt een groot, oud huis. Ooit behoorde dit huis tot de familie van rijkste boeren uit de streek maar een tiental jaren geleden was de laatste telg uit dit geslacht begonnen met zich te weiden aan de zwarte magie. Deze man was na verloop van tijd verdreven door de monniken en het huis was leeg komen te staan.

Als het bijna middernacht is klinkt er opeens een bloedstollend gegil uit het huis. Na een korte stilte klinkt er gekraak barst de voordeur naar buiten toe open. Eén van de kinderen die aan de rand van het dorp woont is wakker geworden door het gegil en kijkt net uit het zolder raam als de voordeur van het huis in de verte in stukken uiteen spat en er ook brokstukken muur wegvliegen. Als het stof begint op te trekken ziet hij een mensachtige figuur die erg groot lijkt. Als het stof verder optrekt ziet hij dat de figuur bijna 3 meter lang is en horens op zijn hoofd heeft. Opeens ontvouwen zich twee grote vleugels op de rug van de figuur en trekt het stof helemaal op.

De jongen begint te gillen zo hard als hij kan want wat hij ziet is geen mens maar een demon. Terwijl het dorp wakker word van het gegil begint de demon met grote passen naar het dorp te lopen. Meer mensen beginnen te gillen en mannen grijpen hooivorken om de demon af te weren en weg te jagen.

De demon is ondertussen bij de gillende jongen aangekomen en plukt hem met een machtige klauw zo uit het zolderraam, terwijl de vader van de jongen probeert de leerachtige huid van de demon te doorboren met een hooivork houd het gegil abrupt op als de demon het hoofd van de jongen afbijt en dit langzaam begint fijn te kauwen terwijl het bloed van de jongen over de vader heenstroomt die nog steeds machteloos probeert de demon te steken. Meer boeren komen er aan en beginnen met hooivorken te steken en met vlegels te slaan. De demon word nu daadwerkelijk afgeleid van zijn gruwelijke maal en laat het lichaam van de jongen achteloos voor de voeten van zijn vader vallen. Lui haalt hij uit met een van zijn klauwen en slaat met één slag zes mannen tegen de vlakte.

Als hij merkt dat deze mannen hem niet meer lastigvallen grijpt hij de moeder van de jongen en begint, met een arm in zijn ene klauw en een been in de andere, deze langzaam uit elkaar te trekken. Ondertussen kijkt de vader verbijsterd toe met het lichaam van hun onthoofde zoon in zijn armen. De vrouw word langzaam in stukken gescheurd terwijl ze een bloedstollend gegil laat horen en haar bloed op haar man en het lichaam van haar zoon neerregent.

Er komen meer mannen en nu ook vrouwen op af die beginnen met de demon te slaan en te steken. Helaas baten hun pogingen niet en slaat de demon de een na de ander bewusteloos. Als iedereen bewusteloos is begint de demon die toch best intelligent blijkt te zijn op zijn gemak iedereen bij elkaar te slepen en vast te binden. Als hij hier mee klaar is breekt hij in de huizen en gaat op zoek naar de kinderen die hij één voor één opjaagt en vangt. Ook deze bind hij vast en nu wacht hij geduldig tot iedereen weer bij bewustzijn is. Als het zover is geniet de demon nog een tijdje van de wanhoop van de groep hulpeloze mensen voor zich terwijl hij zich beraad over hoe hij zoveel mogelijk angst en pijn kan veroorzaken bij deze mensen voor hij ze opeet en hun zielen gevangen zet.

Na een tijdje denken staat hij opeens op en geniet even van de angstige kreten die de mensen voor hem slaken. hij buigt zich na een paar seconde voorover en grijpt één van de kinderen, een meisje van ongeveer 6 jaar oud. Terwijl hij haar omhoog houdt let hij goed op welke volwassenen zich het drukste maken, dit zullen de ouders zijn. Na een paar seconde observeren heeft hij de ouders gevonden en haalt deze naar voren zodat ze van dichtbij kunnen zien wat hij met hun dochtertje gaat doen. Hij geniet al van de gedachte van wat komen gaat.

Hij zet het meisje zo neer dat ze de angst op het gezicht van haar ouders goed kan zien. Met een van zijn nagels, die bijna 15 centimeter lang, gekromd en vlijmscherp zijn, snijdt hij de touwen kapot waarmee het meisje is vastgebonden. Hierna snijdt hij op dezelfde manier haar kleren van haar lichaam. De moeder begint te gillen en de vader wordt woedend. Hierdoor begint het meisje onbedaarlijk te huilen. De demon buigt zich over haar heen en likt met een lange ruwe tong de tranen van haar gezichtje en laat hierdoor bloed vegen achter van de jongen waar hij even geleden het hoofd van af heeft gebeten. Het meisje verstijfd van angst en haar ouders beginnen te gillen en te smeken. Met een grote klauw houdt hij de armen van het meisje op haar rug en snijd haar met een nagel van zijn andere klauw voorzichtig open. Zo voorzichtig dat het meisje niet dood gaat maar dat haat ingewanden wel naar buiten komen tuimelen. Nadat hij haar op haar rug heeft gelegd begint hij haar ingewanden op te eten er steeds voor wakend dat ze niet dood zal gaan. Het meisje kan niet meer gillen en kijkt met stille afschuw toe terwijl de demon haar ingewanden naar binnen werkt.

Als ze bijna dood is grijpt hij haar lichaam en bijt haar hoofd af terwijl hij haar ziel gevangen zet voor later vermaak. Hierna eet hij de rest van het meisje op zijn gemak op terwijl hij naar de groep vastgebonden mensen voor hem kijkt. De mensen staren in afschuw en angst terug naar dit gruwelijke wezen wat opeens in hun midden is verschenen en zulke walgelijke dingen doet.

Als het meisje met huid en haar verorberd is pakt hij de vader van het meisje op waardoor de inmiddels hysterische moeder nog harder gaat gillen. Ook bij de vader snijdt hij met een nagel de touwen door en daarna de kleren van het lijf. De man probeert nog wel te vechten maar hij is hulpeloos in de greep van de demon. De demon bekijkt zijn lichaam een tijdje en grijpt vervolgens de penis van de man met één klauw en terwijl hij met de andere klauw de torso stevig vasthoud begint hij te trekken. Langzaam en met gruwelijke pijn en veel gegil scheurt de man in twee stukken waarbij zijn ene been en penis losgescheurd worden van zijn lichaam. De demon begint snel het bloed op te likken wat uit de man zijn wonden stroomt en laat de man daarna vallen om langzaam dood te bloeden.

Hij grijpt nu de moeder en maakt deze op dezelfde manier log en ontkleed haar dan ook. Langzaam steekt hij een van zijn lange, scherpe nagels in haar vagina en begint deze dan heen en weer te bewegen zodat hij haar ingewanden stuk snijdt. De vrouw kan niet meer gillen, ze is totaal verlamd en kan alleen nog met grote ogen voor zich uit staren, ze kan niet bevatten dat dit echt gebeurd.De demon verliest hier snel de lol in en trekt met een ruk zijn klauw naar zich toe, hierdoor snijdt hij de vrouw van binnen uit open vanaf haar vagina tot boven haar navel. Ook haar hoofd bijt hij af en net als hij hier rustig op zit te kauwen en te bedenken welke van de mensen voor hem hij nu als speeltje zal gebruiken klinkt er een gil aan de rand van het dorp.

Als hij opkijkt ziet hij een groep monniken en een dorpsjongen staan. Kennelijk is één van de jongens uit het dorp direct weggerend om de monniken te waarschuwen dat er iets aan de hand was. De demon aarzelt niet en rent op de monniken af om deze ook te vangen. Als hij vlakbij is staat hij opeens stil alsof hij door de bliksem getroffen is, deze monniken kennen magie en één van hun heeft hem vast gezet. De rest begint snel te mompelen en na een paar seconden spat de demon uit elkaar en worden de gevangen zielen weer vrijgelaten. Snel rennen de monniken naar de mensen toen en bevrijden deze. Terwijl er vijf achterblijven om de mensen in het dorpje te troosten gaan er drie monniken op onderzoek uit in het huis waar de demon vandaan kwam.

Hier aangekomen vinden ze de laatste telg van de rijke boeren familie die kennelijk stiekem terug gekeerd is om wraak op het dorp te nemen. Ook hij mist zijn hoofd en is kennelijk het slachtoffer van zijn eigen wraak geworden. Snel sluiten ze de doorgang naar het demonen rijk die deze man gemaakt heeft en gaan terug om de rest te helpen het dorp op orde te stellen. Later zullen ze dit broeinest van zwarte magie komen zuiveren.

view">: Skull
view">

Ik had een beetje negatieve inspiratie vandaag...