| view"> De meeste mensen die mij ook maar een beetje kennen weten dat ik gek ben op dieren. Ik ben opgegroeid met honden, was altijd vrienden met de paarden achter het huis, ging mee met de boer verderop in de straat om de koeien te melken toen ik een jaar of 6 was, mocht ook regelmatig paardrijden bij een andere boer in de buurt en heb zelf, sinds ik in de stad woon, altijd katten gehad. Zelfs de reeën van de hertenkamp een dorp verderop lieten zich door mij voeren en aaien vroeger. Dus ik ben een dieren liefhebber en dieren houden van mij doorgaans.
Verantwoordelijkheid
Als je een huisdier neemt dan ben je hiervoor verantwoordelijk. Het maakt verder niet uit wat de situatie is, als je een huisdier neemt dan neem je hiervoor je verantwoordelijkheid. Een huisdier kan niet zelf aangeven of hij ongelukkig is of goed verzorgd word, wat dat betreft is het nauwelijks anders als een baby of peuter in huis hebben. Ze kunnen niet praten, niet aangeven of ze iets nodig hebben of juist niet, het is aan de eigenaar om in de gaten te houden of zo een beestje aandacht nodig heeft, verzorging of voedsel of gewoon een goede wandeling. Dit zijn dingen waar je over na moet denken voor je een huisdier neemt.
Natuurlijk kan het best zo zijn dat je een huisdier hebt wat niet goed bij je situatie past, b.v. er word een kind geboren en het huisdier kan hier niet mee overweg, of na een verhuizing is het diertje ongelukkig. Het is in zo een situatie de verantwoordelijkheid van de eigenaar om op zoek te gaan naar een nieuw tehuis voor dit beestje. Hierbij moet in mijn mening altijd het belang van het beestje voorop staan, je geeft je huisdier niet mee aan iemand die niet begaan lijkt te zijn met het beestje of aan iemand waar het beestje zelfs bang voor is.
Het verhaal
Ongeveer een maand of 8 geleden kwam een van mijn buren bij me. Deze vrouw heeft een lichte mentale beperking en is half doof maar kan wel zelfstandig wonen en voor zichzelf en haar kind zorgen, het kind heeft dezelfde beperking en doofheid. In ieder geval, ze kwam bij mij en vertelde dat ze graag een kat wou. Omdat ze wist dat ik veel van katten weet heeft ze mij gevraagd om mee te gaan naar het asiel om een kat uit te zoeken. Natuurlijk heb ik hier in toegestemd dus wij zijn een paar dagen later samen naar het asiel hier in de buurt gefietst. We hadden haar dochtertje mee zodat we direct konden zien of een kat met het kindje overweg kon.
Aangekomen in het asiel zijn we even in de ruimte met katten gaan zitten om te kijken hoe dit zou lopen. Al na een paar minuten viel het mij op dat er een jong rood katertje was wat naar het dochtertje toe liep en haar kopjes begon te geven. Het kindje (3 op dat moment) schaterde het uit en begon het katertje te aaien, vrij ruw, maar het katertje vond het prima en ging bij haar liggen. Ondertussen keek de buurvrouw rond en aaide her en der wat katten. Na een half uurtje gingen we overleggen welke kat ze mee wou nemen, hierbij heb ik het rode katertje aangeraden aangezien deze nog steeds bij dochtertje lag en zich rustig liet aaien door haar.
Helaas, de buurvrouw had andere ideeën. Ze had een poesje gezien wat ze zo mooi vond. Na dat ze me had gewezen welke poes zij graag wou heb ik dit poes even bekeken, naar me toe geprobeerd te lokken en ook even bij dochtertje gezet. Vrijwel direct had ik door dat dit poesje heel veel aandacht wou en eigenlijk bang was voor het dochtertje. Dus ik heb de buurvrouw afgeraden om deze poes te nemen. Echter, mijn buurvrouw was nogal eigenwijs, dus ze heeft alsnog deze poes genomen (de poes in de foto hiernaast). Ik heb haar gewaarschuwd dat dit een schuw beestje was en niet goed bij haar zou passen. Haar tegenargument was "maar ze is zo mooi".
Al na een maand of 3 kwam ze hier klagen dat de poes zo zeurde. Na wat observeren had ik een aantal dingen door, ten eerste, de poes kreeg nooit aandacht, als dochtertje naar school is dan is deze vrouw vaak weg of met haar huishouden bezig, als dochtertje thuis is is deze vrouw met haar dochtertje bezig en finally, als dochtertje naar bed is dan kwam ze hier om koffie te drinken om daarna (rond 8 uur 's avonds) naar bed te gaan zodat ze in bed tv kon kijken, de poes mocht natuurlijk niet boven komen van haar. Dus, het was niet zo gek dat de poes zeurderig werd, ze had aandacht nodig.
Een tweede ding wat mij opviel (en niet alleen in verband met de poes) is dat de buurvrouw haar gehoor apparaat zelden in doet. Het gevolg hiervan is dat als ze dan praat dat haar stem veel harder is dan nodig is, ook dit was iets wat het schuwe poesje niet zo goed kon hebben.
Ik heb haar wat tips gegeven over hoe ze hier beter mee kon omgaan zoals: laat de kat 's avonds bij je op de slaap kamer en geef haar aandacht terwijl je tv kijkt of ga beneden tv kijken zodat de poes ook een beetje gezelschap heeft.
Een maand geleden begon ze serieus te klagen over de poes en zei ze dat ze haar ging wegdoen. Ik heb toen tegen haar gezegd dat als ze het beestje zomaar wegdoet ik haar dit kwalijk zou nemen, dat ze dan maar bij mij moet komen zodat we samen een goed tehuis voor het beestje kunnen zoeken. Haar reactie was dat ze maar een grapje maakte. Dus prima, ik vermoedde wel dat het eigenlijk geen grapje was maar had in ieder geval aangegeven dat ik best naar een nieuw tehuis voor het beestje wou zoeken.
Afgelopen zondag kreeg ik een sms van haar, ze had de poes op marktplaats gezet en of ik misschien nog iemand wist die het beestje wou kopen. Hierop ben ik behoorlijk boos geworden. Ten eerste omdat ze niet naar mij toe is gekomen eerst maar het beestje zomaar op marktplaats heeft gezet. Ten tweede omdat ze er geld voor wou hebben, en ja, haar gedachte was echt om er nog even wat aan te verdienen. En ik was vooral boos omdat ze het niet gewoon aan me vertelde maar mij een sms stuurde.
De oplossing
Omdat ik begaan ben met dieren en vooral omdat ik betrokken was bij dit beestje ben ik dus zelf snel op zoek gegaan naar iemand die goed voor dit beestje zou zorgen. Een goede vriend van me (Dho) zat al een tijdje te aarzelen of hij weer een kat zou nemen, ik heb hem dus direct gebeld en de situatie uitgelegd. Na wat aarzelen wou hij inderdaad de poes graag hebben. Ik ben er van overtuigd dat hij wel iemand is die goed voor deze poes kan zorgen omdat hij wel begaan is met huisdieren. Na een dag daar voelde Muesli (zoals ze door Dho genoemd is) zich al thuis bij hem, ze volgt hem overal en gaat op de stoel naast hem liggen als hij achter zijn PC zit.
Ik ben erg blij dat ze toch goed terecht is gekomen.
De afwikkeling
De poes zou dinsdag middag opgehaald worden door Dho. Maandag kwam de buurvrouw hier koffie drinken na het avond eten zoals gebruikelijk. Ze was toen weer tegen mij aan het klagen over hoe vervelend de poes wel niet was en hoe gek ze er van werd. Ik had me voorgenomen aardig te blijven doen tot de poes verhuisd was omdat ik bang was dat ze haar anders alsnog op Marktplaats zou zetten. Na een paar minuten dit aanhoren heb ik haar gezegd dat we het er beter niet over konden hebben want dat ik eigenlijk boos was over hoe ze dit gedaan had. Haar reactie was 'oh' en ze is toen spelletjes gaan doen op haar telefoon.
Enkele minuten daarna kwam een andere buurvrouw binnen, die komt er bij zitten en vrijwel direct begint de eerste buurvrouw tegen haar te klagen, eerst over haar kind (gebeurd ook erg regelmatig) en daarna weer over de poes. Dus ik heb weer gezegd dat ik het er niet over wou hebben want dat ik eigenlijk boos was hierover. Haar reactie: "Het zal me geen drol interesseren hoe je er over denkt". Ondanks dat de andere buurvrouw verwacht had dat ik die eerste ter plekke mijn huis uit zou kegelen na die opmerking heb ik mij ingehouden in het belang van de poes.
De volgende middag kwam de buurvrouw hier weer langs, dit keer overdag, en begon ze weer te klagen over de poes. Toen ik hier niet op in ging vroeg ze of ze een lader van mij mocht lenen voor haar MP3 speler want ze wist dat ik zo een lader had voor mijn telefoon dus die kon ik best aan haar geven voor een paar dagen. Uitleggen dat ik die nodig had voor mijn telefoon op een dagelijkse basis scheen niet te helpen en ze deed een beetje bozig dat ze die lader niet mee mocht hebben voor een paar dagen. Om het compleet te maken vroeg ze daarna of ze nog iets anders van me mocht hebben.
Op dat moment kon ik mij niet meer inhouden en heb ik haar vrij beleefd maar toch behoorlijk grondig gezegd wat ik vond van haar gedrag en gevraagd of ze haar dochter ook op Marktplaats zou zetten als ze die zat was en of ze nou echt dacht dat het normaal was om de hele tijd hier dingen te komen bietsen zonder ooit wat terug te doen en of het in haar mening normaal was om hier elke dag de roddels van haar familie en geklaag over haar dochter/poes/broer+vrouw/ouders te komen spuien. Daarna heb ik haar verteld dat ik er voorlopig wel even klaar mee was en haar hier niet meer elke dag over de vloer wou hebben. Zij is hierop boos geworden en heeft gezegd dat ze nooit meer langs komt.
Natuurlijk speelde er veel meer dan alleen die laatste paar dingen, ik was deze buurvrouw al een tijdje behoorlijk zat, de poes was de druppel. Ze heeft een beperking wat een hoop van haar gedrag begrijpelijk maakt maar helaas komt een hoop van haar gedrag ook gewoon voort uit onwil en als kind altijd verwend te zijn omdat ze zielig was met haar beperking vond men. Dus wat dat betreft, ik ben er niet rouwig om.
Waarom ik dit schrijf
Ik uit hier de nodige frustratie over mijn buurvrouw, maar de reden dat ik dit eigenlijk schrijf is omdat ik een oproep wil doen: Alsjeblieft, als je een huisdier neemt en je moet dit beestje om wat voor reden dan ook wegdoen, ga het niet uit winstbejag proberen te verkopen maar zoek een goed tehuis voor het beestje! Als je een huisdier neemt, besef dan dat zo een beestje van jou afhankelijk is voor letterlijk alles! Zorg er voor zoals je voor een kindje zou zorgen, geef het de aandacht die het nodig heeft. Maar vooral, zoek geen huisdier uit omdat hij/zij zo mooi is! Zoek er een uit die bij jou en je situatie past, die je over 5 jaar nog steeds een goed tehuis kunt en wilt bieden!
Mensen, denk niet te licht over een huisdier nemen, het is voor veel dieren niet eens veel werk, maar neem wel je verantwoordelijkheid!
|
